Beersche Overlaat: verschil tussen versies

Ondanks de bedijking, moest in geval van zeer hoog waterpeil het water doorgelaten worden om dijkdoorbraken en wateroverlast op andere plaatsen te voorkomen. Om de overstromingen te reguleren, liet men op de linkeroever meerdere dijkloze stukken of verlaagde dijkvakken bestaan, die dienden als [[overlaat|overlaten]] bij hoog water. Men trof ze aan o.a. bij [[Bokhoven]], [[Lith (plaats)|Lith]], [[Grave (plaats)|Grave]], Beers. Het overstromende water volgde een oude Maasbedding parallel aan de huidige Maas. Deze meestal groene zone, die 's winters vaak veranderde in een meer dan kilometer-brede rivier, begon bij Beers. Het eerste stuk bij Beers droeg de geografische naam ''Beerse Overlaat''. Vervolgens volgde het water de vallei van de [[Raam (rivier in Noord-Brabant)|Raam]] en het bekken van de [[Hertogswetering]]. De Hertogswetering was in het begin van de [[13e eeuw|dertiende eeuw]] gegraven op bevel van de [[lijst van graven van Leuven en hertogen van Brabant|hertog van Brabant]], en kwam ter hoogte van [[Gewande]] uit in de Maas. Deze tijdelijktijdelijke rivier werd ''Beersche Maas'' (en soms ook wel ''groene rivier'') genoemd.