Roemeense Revolutie: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 32:
In propaganda werd Ceaușescu de ‘eik van de Karpaten’, ‘Denkende Donau’, en ‘Geniale bouwer van het communisme’ genoemd. Deze titels kreeg hij nadat hij in [[1968]] openlijk protesteerde tegen de [[Inval van het Warschaupact in Tsjechoslowakije|inval van de Warschaupacttroepen in Tsjechoslowakije]]. Met deze inval werd er een einde gemaakt aan de [[Praagse Lente]]. Door deze beslissing te nemen verwierf Ceaușescu grote populariteit in Roemenië. Ceaușescu leek zich wel af te zetten tegen de communisten in Rusland. De weinige vrijheid die hij had gekregen van [[Brezjnev]] (de opvolger van [[Chroesjtsjov]]), gebruikte hij om zich ‘onafhankelijker’ op te stellen ten opzichte van de Sovjet-Unie. De Sovjet-Unie van haar kant vond Ceaușescu niet meer dan een lastige blaaskaak. Deze houding hadden ze omdat ze wisten dat Ceaușescu zich nooit volledig tegen de USSR zou keren. Tevens zou hij de Communistische Partij in Roemenië niet zwakker maken, anders zou hij zijn macht verliezen. De westerse landen anderzijds begonnen Ceaușescu wel sympathiek te vinden, zij dachten dat zij eindelijk een bondgenoot hadden gevonden in de strijd tegen de Sovjet-Unie. Niets was minder waar: toen Ceaușescu de gevolgen van zijn beleid begon in te zien, publiceerde hij zijn ‘julithesen’. In deze thesen lanceerde Ceaușescu de eis om van [[Roemenië]] terug een orthodox-communistisch land te maken. Ceaușescu lanceerde deze julithesen na staatsbezoeken in China en Noord-Korea.
 
In de periode daarna werdverloor Ceaușescu langzaamgeleidelijk gekhet contact met de werkelijkheid. De personencultus die rondom hem hing en het feit dat iedereen hem vereerde, leidde tot het nemen van enkele megalomane en uiterst vreemde beslissingen. Ten eerste riep hij in [[1974]] de functie van president van de republiek in het leven. Hij liet zich kronen zoals [[Napoleon Bonaparte|Napoleon]] dat bijna 200 jaar voor hem had gedaan, getooid met een scepter en een sjerp.
Vervolgens liet Ceaușescu in het midden van de hoofdstad [[Boekarest]] duizenden kleine huisjes afbreken om zo een gigantisch paleis voor zichzelf op te trekken. Cynisch genoeg noemde hij dit paleis, het ‘Huis van het Volk’. Het paleis moest zo groot zijn dat het [[Versailles]] moest overtreffen.