Revolutionair tribunaal: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
poets |
redactie |
||
Regel 1:
[[Bestand:Tribunal révolutionnaire 04.jpg|miniatuur|Het Revolutionair Tribunaal]]
Het '''Revolutionair
De rechtbank bestond uit een [[Juryrechtspraak|jury]], een [[openbaar aanklager]] en twee plaatsvervangers, allen benoemd door de [[Nationale Conventie (Frankrijk)|Nationale Conventie]]. Het tribunaal resideerde in het Parijse Paleis van Justitie. Tegen veroordelingen door het tribunaal was geen [[hoger beroep]] mogelijk.
Het nieuws van de falen van de Franse legers in de [[Oostenrijkse Nederlanden]] was de aanleiding tot een volksoproer op 9 en 10 maart 1793 waarop [[Georges Danton|Danton]] op 10 maart [[Decreet (staatsrecht)|decreteerde]] dat er in Parijs een buitengewone strafrechtbank (''Juridiction Criminelle Extraordinaire'') opgericht diende te worden, die bij decreet van 20 oktober 1973 de officiële benaming ''Revolutionair Tribunaal'' kreeg.▼
De lijsten met gevangenen ter behandeling door het Revolutionair tribunaal werden opgesteld door een volkscomité die zitting hield in het museum, en na revisie getekend werd door het ''[[Comité van
Deze rechtbank bestond uit een [[Juryrechtspraak|jury]], een [[openbaar aanklager]] en twee plaatsvervangers, allen benoemd door de [[Nationale Conventie (Frankrijk)|Nationale Conventie]]; het Tribunaal resideerde in het Parijse Paleis van Justitie; tegen zijn veroordelingen was geen beroep mogelijk. Met Martial Joseph Armand Merman als President en [[Fouquier-Tinville|Antoine Quentin Fouquier-Tinville]] als openbaar aanklager terroriseerde het Tribunaal de [[Royalist]]en, weerstrevende geestelijken en alle overige tegenstanders van de revolutie. Soortgelijke tribunalen waren in diverse [[Departementen van Frankrijk|Franse departementen]] actief.▼
== Geschiedenis ==
▲Het nieuws van de falen van de Franse legers in de [[Oostenrijkse Nederlanden]] was de aanleiding tot een volksoproer op 9 en 10 maart 1793 waarop [[Georges Danton|Danton]] op 10 maart [[Decreet (staatsrecht)|decreteerde]] dat er in Parijs een buitengewone strafrechtbank (''Juridiction Criminelle Extraordinaire'') opgericht diende te worden, die bij decreet van 20 oktober 1973 de officiële benaming ''Revolutionair Tribunaal'' kreeg.
▲
Spoedig werd het Revolutionair Tribunaal ingezet voor persoonlijke afrekeningen, speciaal door [[Maximilien de Robespierre|Robespierre]]. De excessen van het Revolutionair Tribunaal namen toe naarmate Robespierre's positie in het [[Comité de salut public (Frankrijk)|Comité de salut public]] sterker werd. Op 10 juni 1784 werd op zijn instigatie de beruchte [[Wet van de 22ste Prairial|wet van 22 Prairial]] aangenomen, die gevangenen het recht op [[Advocaat (beroep)|verdediging]] ontzegde en waardoor de [[doodstraf]] de enige toegestane straf werd. Voor de 22 [[Prairial]] had het Revolutionaire Tribunaal in dertien maanden tijds, 1220 maal de doodstraf opgelegd; in de 49 dagen tussen de invoering ervan en de val van Robespierre werden 1376 personen tot de doodstraf veroordeeld (gemiddeld 28 per dag waaronder vele onschuldigen).▼
▲Spoedig werd het Revolutionair
▲De lijsten met gevangenen ter behandeling door het Revolutionair tribunaal werden opgesteld door een volkscomité die zitting hield in het museum, en na revisie getekend werd door het ''Comité van Algemene veiligheid'' en het ''Comité de salut public'' gezamenlijk. Hoewel Robespierre de hoofdtoeleverancier was van het Tribunaal, is er slechts één lijst bekend met zijn ondertekening. Het Revolutionaire Tribunaal werd opgeheven op 31 mei 1795. Alle verslagen en uitspraken van tribunaal werden vastgelegd in het ''bulletin du tribunal revolutionaire''.
Het Revolutionaire tribunaal werd opgeheven op 31 mei 1795.
[[Categorie:Franse Revolutie]]
| |||