Octave Neef-Orban: verschil tussen versies

politicus uit België (1836-1910)
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Nieuwe pagina aangemaakt met '{{wiu2}}'''Octave Nicolas Neef''', meestal bekend als '''Neef-Orban''' (Tilff 17 april 1836 - 24 september 1910) was een Belgisch volksvertege...'
(geen verschil)

Versie van 9 jul 2014 11:20

Mee bezig Mee bezig
Aan dit artikel of deze sectie wordt de komende uren of dagen nog druk gewerkt.
Klik op geschiedenis voor de laatste ontwikkelingen.

Octave Nicolas Neef, meestal bekend als Neef-Orban (Tilff 17 april 1836 - 24 september 1910) was een Belgisch volksvertegenwoordiger.

Levensloop

Neef was een zoon van senator en burgemeester Alphonse Neef en van Octavie Collet. Hij trouwde met Marie-Louise Orban. Zoals zijn vader bewoonde hij het kasteel Sainval in Tilff. Een nakomeling (kleinzoon?), Jacques Neef (1889-1963) bekwam erfelijke adel en het verlengen van de familienaam door toevoeging van de Sainval.

Hij was gemeenteraadslid van Luik van 1862 tot 1881.

In 1882 werd hij liberaal volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Luik en vervulde dit mandaat tot in 1894.

Neef-Orban was nauw verbonden met het bedrijfsleven. Zo was hij:

  • voorzitter van de Handelsrechtbank in Luik,
  • lid van de 'Union des charbonnages, mines et usines métallurgiques de la province de Liège',
  • voorzitter van de Aciéries d'Angleur,
  • voorzitter van de Compagnie internationaledes Xagons-Lits,
  • bestuurder van Compagnie du Congo pour le commerce et l'industrie,
  • bestuurder van de Société Belge des Chemins de fer au Mexique,
  • bestuurder van de Société Metallurgique Russo-Belge,
  • voorzitter van de Compagnie belge de Chemins de fer vicinaux en Andalousie,
  • voorzitter van de Compagnie internationale des grands hôtels,
  • voorzitter van de Société des Hauts Fourneaux, Mines et Usines d'Audun-le-Tiche
  • voorzitter van de Chemins de fer cantonaux luxembourgeois.

Literatuur

  • Oscar COOMANS DE BRACHÈNE, État présent de la noblesse belge, Annuaire 1995, Brussel, 1995.
  • Jean-Luc DE PAEPE & Christiane RAINDORF-GERARD, Le Parlement belge, 1831-1894, Brussel, 1996.