Amelia Earhart: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Peve (overleg | bijdragen)
Peve (overleg | bijdragen)
Regel 62:
Een nieuwe, kwantitatieve theorie die gebruik maakt van de theorie en de praktijk van de navigatiewetenschap in de [[jaren dertig]] leidt tot de conclusie<ref>''European Journal of Navigation'', Vol. 6 no. 2, juli 2008</ref> dat navigator Noonan op het traject van Gagan op [[Buka Eiland]] naar de [[Nukumanu Eilanden]] zijn positie bepaald heeft op de ondergaande zon en dat hij daarvoor de [[Sextant (navigatie)|luchtbelsextant]] gebruikt heeft in combinatie met voorberekening uit ''H.O. Pub. no. 208, Navigation Tables for Mariners and Aviators'', die hij vanaf het verschijnen van de eerste editie uit 1928 op al zijn reizen meenam. Toen hij in de ochtend van 2 juli 1937 bij zonsopgang in [[westerlengte]] wederom positie bepaalde, alvorens aan de naderingsvlucht voor [[Howland (eiland)|Howland]] te beginnen, introduceerde hij waarschijnlijk met het gebruik van de zeemanssextant een verborgen tijdfout, niet van de [[chronometer]]s en het horloge, maar van plaatselijke [[uurhoek]] van de zon. De oorzaak was het verschil in referentielijn: voor een luchtbelsextant is dat de kunstmatige horizon op het middelpunt van de ware zon; voor een zeemanssextant is het de horizon op de bovenrand [bij zonsopgang] van de zichtbare zon. De afwijking van de [[lengtegraad|geografische lengte]] die aan de hand van de waarneming werd berekend, bedroeg ten opzichte van de ware lengte 16 km.
 
Het koersverleggen voor de [[Luchtverkeersleiding|naderingsvlucht]] had daardoor drie minuten en vijftig seconden te vroeg plaats en toen men meende Howland recht vooruit in zicht te moeten krijgen, was de ware positie van het eiland 26 km aan [[bakboord]]. Daardoor kwam het vliegtuig niet binnen de zichtbaarheidscirkel en vooral door gebrekkige [[Radiogolf|radiocommunicatie]] en het mislukken van radiografisch richting zoeken door niet aansluitende apparatuur aan boord van het vliegtuig en op en bij het eiland werd het aan te vliegen doel gemist. Om circa 20.17 uur GMT meldde Earhart dat ze (op een hoogte van 1000 voet) over "de" [[positielijn]] van Howland - 26 km te westelijk - heen en weer vloog. Het aangekondigde vervolg van het radiobericht werd niet ontvangen, zodat moet worden aangenomen dat toen wegens brandstofgebrek op zee geland moest worden. Een overeenkomstig tijdstip volgt uit een onderzoek naar de brandstofvoorraad aan boord en de brandstofhuishouding.<ref>1996, Museum K.L.U., Soesterberg</ref> Het navigatiemodel dat voor de theorie gebruikt is, levert in combinatie met de opgetekende radioberichtgeving een berekende landingsplaats 203 km noordelijk van de evenaar en 300 km oostelijk van de antimeridiaan van Greenwich, bij 177 graden 19 minuten westerlengte en 1 graad 49 minuten noorderbreedte, 137 km noord-noordwestelijk van de ware positie van Howland.
 
In een artikel in de ''European Journal of Navigation'' van december 2011 werd aangetoond dat het vliegbereik maximaal 4410 km was. Het is daardoor onmogelijk dat andere eilanden dan Howland en [[Baker (eiland)|Baker]] konden worden bereikt. De laatst naberekende landingszone ligt bij 117-10-W / 01-31-N, 100 km NW van Howland, kompas 323 grad.