Pravda: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
k https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wikipedia:Te_beoordelen_categorie%C3%ABn/Toegevoegd_2014_week_23&action=edit§ion=T-8, replaced: [[Categorie:Sovjet-Russisch bedrijf → [[Categorie:Bedrijf in de Sovjet-Unie met AWB |
||
Regel 26:
== Sovjetperiode ==
De ''Pravda'' werd opgericht door [[Vladimir Lenin|Lenin]], met als doelstelling de vereniging van de arbeiders tegen de monarchie in Rusland. Het eerste nummer verscheen op [[5 mei]] [[1912]] en het blad bereikte al snel een oplage van meer dan 130.000 exemplaren. Onder Lenin, tijdens het Stalin-tijdperk en ook daarna was de krant een propagandainstrument van de Communistische Partij van de Sovjet-Unie.
De krant werd zwaar gecensureerd en de hoofdredactie stond in nauw contact met de Sovjet-leiders in het [[Politbureau]] en [[Presidium van de Opperste Sovjet]]. De krant bracht de partijleider dagelijks op de voorpagina, ook wanneer er geen nieuwswaardige feiten waren en bij de Sovjet-leiders werd in een artikel steeds opnieuw de complete aanduiding van hun functie genoemd. Dat maakte de ''Pravda'' tot een slecht leesbare krant. De journalisten moesten steeds opbeurend nieuws brengen over de Sovjet-Unie, haar bondgenoten en met name over de economie. Dat de lezing van de ''Pravda'' niet strookte met de werkelijkheid zorgde ervoor dat men deze krant, en de andere Sovjet-kranten, niet langer vertrouwde. Voor werkelijk nieuws waren de Sovjets, ook de leidinggevenden, aangewezen op de [[samizdat]], de gestencilde ondergrondse pers, en buitenlandse radiozenders zoals [[Radio Free Europe/Radio Liberty]], de [[BBC World Service]] en de [[Voice of America]].
Regel 34:
Bij de discussies was de ''Pravda'' de vertolker van het standpunt van de partijorganisatie, de [[nomenklatoera]]. Andere kranten en bladen waren de spreekbuis van de (niet erg invloedrijke) vakbonden, de Opperste Sovjet, de ministeries en de bureaucratie (zij vonden in de [[Izvestia]] hun spreekbuis), de strijdkrachten of de KGB. De kranten waren door cliëntelisme en patronage aan de machtige mannen in het Kremlin gebonden.
Wanneer de ''Pravda'' (dat wil zeggen de hoofdredactie en een groep communisten onder bescherming van een of meer leden van de partijtop) een probleem op de politieke agenda wilde zetten werd soms een opinieartikel over dat onderwerp gepubliceerd. Soms koos men voor een al dan niet gefingeerde of in scene gezette ingezonden brief van een "verontwaardigde Sovjet-burger" die een misstand aan de kaak stelde. De ''Pravda'' was meer dan eens de vertolker van [[antisemitisme|antisemitische]] vooroordelen, waarbij Joodse intellectuelen impliciet werden veroordeeld onder de bedrieglijke term "kosmopolitisme". Ook terreurcampagnes, bijvoorbeeld tegen de vaak Joodse Kremlinartsen, werden door de ''Pravda'' ingeluid.
De ''Pravda'' had [[Censuur (informatie)|censors]] die de teksten vooraf goed- of afkeurden. Het aantal verboden onderwerpen was groot: misoogsten, misdaad, alcoholmisbruik, statistieken over levensverwachting en geboortecijfers, godsdienst, de emigratiewensen van Russische Joden, economische problemen, de misdaden van Stalin en Lenin, de democratische [[Februarirevolutie (1917)
De burgers van de Sovjet-Unie hadden geen toegang tot buitenlandse kranten of weekbladen. De ''Pravda'' gaf een zeer negatief beeld van de levens- en werkomstandigheden buiten de Sovjet-Unie en overdreef de successen van de Sovjet-Unie. Dat maakte de propaganda en agitatie ("agitprop") tot een relatief succes.
Regel 72:
[[Categorie:Russische krant]]
[[Categorie:Bedrijf in de Sovjet-
| |||