Aino (volk): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting
k "vlak bij" zijn twee woorden (zie verzoekpagina bots), replaced: vlakbij → vlak bij met AWB
Regel 86:
In de vroege moderne tijd werden de Ainu door Japan gedwongen om te werken op de visgronden van de Japanse regering. Als deze visgronden verhuisden, dan verhuisden de Ainu mee. Hierdoor ontstonden grote dorpen rond visgronden.
 
De huizen waren gemaakt van onder andere grassen en boomschors. De huizen werden gebouwd van oost naar west of parallel met de rivier. Het was ongeveer zeven op vijf meter groot. De ingang van het huis lag westelijk. Elk huis had drie ramen. Een van de ramen, de 'rorun-puyar', was gelokaliseerd tegenover de ingang. Dit raam dient als poort voor de goden. Men gaf ook ceremoniële voorwerpen door via dit raam. De Ainu zien dit raam als heilig en kijken er nooit doorheen. Elk huis had een haard vlakbijvlak bij de ingang. De man en vrouw zaten aan de linkerkant (genaamd shiso) en de kinderen en gasten aan de rechterkant, tegenover hen (harkiso). Achter de shiso is er een iyoykir, een platform waar men waardevolle voorwerpen zoals shintoko en ikayop kon plaatsen.
De buitengebouwen bestonden uit badkamers voor mannen, genaamd ashinru, en voor vrouwen, genaamd menokoru. Ook een pu of opslaghuis hoorde hierbij, net als de heper set, een kooi voor een jonge beer, en droogrekken voor vis en wilde planten. Een altaar (nusasan) bevond zich aan de oostzijde van het huis (rorunpuyar). De Ainu hielden er onder andere de iyomante-ceremonie, zie supra.