Marthinus Theunis Steyn: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k →Tweede Boerenoorlog: spelfout |
|||
Regel 30:
In 1899 probeerde hij de spanningen tussen Transvaal en het Verenigd Koninkrijk te bedaren met de [[Conferentie van Bloemfontein]], maar nadat deze mislukte leek oorlog onvermijdelijk. Aan de vooravond van de [[Tweede Boerenoorlog]], sloot Steyn een bondgenootschap met Transvaal om samen tegen het Britse rijk op te trekken. Bij zijn ultimatum aan Engeland zei hij: "Ik verlies liever de onafhankelijkheid van de Vrijstaat met eer, dan dat ik het behoud met bedrog". Toen de Britten Bloemfontein innamen, vluchtte Steyn met zijn regering en speelde een sleutelrol bij het voortdurende verzet van de Boeren en de [[guerrilla]]-acties die daaruit voortvloeiden.
Toen een Britse legereenheid onder leiding van generaal [[Robert George Broadwood|Broadwood]] tegen het aanbreken van de ochtend van 11 juli 1901 de Vrijstaatse regeringsleiders overrompelden in het plaatsje [[Reitz]] en daar een grote geldschat en de staatsarchieven buitmaakten en de regeringspersonen gevangennamen, wist Steyn op het nippertje te ontsnappen. Zijn [[Griekwa]]-''[[agterryer]]'' Jan Ruiter kon hem net op tijd wekken, zijn paard zadelen en zelf op een ander paard springen. Soldaten die hem aanhielden kon Ruiter misleiden door op te merken: "''Just an old Boer''", waarop ze afzagen van een achtervolging op Steyn. Na het gevecht werden Ruiter en andere Afrikanen ongemoeid achtergelaten, waarna hij zijn baas weer opzocht.<ref>Bossenbroek, M., ''De Boerenoorlog'', Amsterdam, 2013.</ref>
Steyn werd beschouwd als een van de meest onverzettelijke leiders van de Boeren. Toch nam hij deel aan de vredesonderhandelingen in [[Klerksdorp]] in april 1902. Door ziekte kon hij niet aanwezig zijn bij de ondertekening van de [[Vrede van Vereeniging]] op 31 mei in [[Pretoria]] en werd afgelost door generaal [[Christiaan de Wet]]. In juli 1902 vertrok hij naar Europa, waar hij tot 1904 zou blijven. Nadat hij een eed van trouw aan de Britse kroon had afgelegd keerde hij terug naar Zuid-Afrika. Alhoewel hij slechts gedeeltelijk hersteld was, nam hij weer deel aan de actieve politiek. In 1908-1909 was hij vicepresident van de Closer Union Convention. Hij werd er onderscheiden voor zijn houding als staatsman en het opkomen voor de rechten van de Nederlandse gemeenschap.
| |||