Het proces van de anesthesie bestaat uit drie onderdelen: het in [[slaap (rust)|slaap]] vallen (de inleiding of inductie), de periode waarin de operatie plaats vindt (het onderhouden van de anesthesie) en het wakker worden (uitleiding).
Om de patiënt in slaap te brengen kan van verschillende methoden gebruik worden gemaakt. Bij volwassenen wordt de narcose vaak 'ingeleid' door het geven van een intraveneuze dosis van een [[anestheticum]] zoals [[pentothalethomidaat]] of [[propofol]], waarna voor het onderhouden van de narcose een inhalatie-anestheticum (dampvormig) kan worden gebruikt gecombineerd met analgetica. Bij kleine kinderen wordt de narcose bijna altijd 'ingeleid' door het laten inademen van een dampvormig-mengsel via een 'kapje'. Men gebruikt hiervoor [[dampvormige anesthetica]]. Vroeger werd hiervoor gebruikgemaakt van [[chloroform]], hetgeen vanwege de toxische eigenschappen werd vervangen door [[di-ethylether|ether]]. Momenteel gebruikt men hier nog lachgas voor (in veel ziekenhuizen is het gebruik van lachgas afgeschaft, omdat het bijwerkingen had op het personeel), meestal gemengd met een van een aantal andere mogelijke dampen zoals [[sevofluraan]], [[halothaan]], [[enfluraan]], [[desfluraan]] of [[isofluraan]]. Hierbij worden nog steeds intraveneus pijnstillende farmaca zoals [[sufentanilsufentanyl]], [[fentanyl]] of [[remifentanilremifentanyl]] en spierverslappende medicamenten zoals [[succinylcholine]] (kortwerkend middel) of [[vecuronium]], [[atracuriumcisatracurium]], [[rocuronium]] (middellang werkend) of [[pancuronium]] (middellang werkendlangwerkend) gegeven.
