The Hunting Party (album): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Meerdere veranderingen, morgen poets ik het verder op. |
wikfy, update enz |
||
Regel 17:
| huidige album = [[:Categorie:Muziekalbum uit 2012|2012]]<br />''The Hunting Party''
| volgende album =
| single1
| datum1
| single2
| datum2 = 5 mei 2014
| single3 = [[Wastelands (Linkin Park)|Wastelands]]
| datum3 = 2 juni 2014
| single4 = [[Rebellion (Linkin Park)|Rebellion]]
| datum4 = 4 juni 2014
| single5 = [[Final Masquerade]]
| datum5 = 9 juni 2014
| portaal = Rock
}}
'''''The Hunting Party''''' is het zesde [[studioalbum]] van de Amerikaanse [[rock]]band [[Linkin Park]]. Aan het door [[Mike Shinoda]] en door de band geproduceerde album werd begonnen in 2013 en na het album in hetzelfde jaar en in 2014 te hebben opgenomen, werd het album op 13 juni 2014 uitgebracht onder [[Warner Music Group|Warner Bros.]] en [[Machine Shop Recordings|Machine Shop]]. De keuze voor de leadsingle viel op ''[[Guilty All the Same]]'', dat 7 maart 2014 uitkwam. Op 5 mei debuteerde de tweede single ''[[Until It's Gone]]'' op de radio. Om de promotie te versterken werden er begin mei drie andere singles uitgebracht: ''[[Wastelands (Linkin Park)|Wastelands]]'', ''[[Rebellion (Linkin Park)|Rebellion]]'' en ''[[Final Masquerade]]''.
Het album is een vertrek van de elektronische rockmuziek die de band in haar geluid incorporeerde op de vorige twee studioalbums ''[[A Thousand Suns]]'' uit 2010 en ''[[Living Things]]'' uit 2012. Waar het eerstgenoemde album een experimenteel album was, bevatte het tweede album meer energie door meer uptempo nummers met meer rock. ''The Hunting Party'' zet deze ontwikkeling voort door de elektronische rock af te zweren en meer nadruk om de rockmuziek te leggen. Het album, door Shinoda beschreven als simpelweg "een [[
== Achtergrond ==
Na de eerste twee [[nu-metal]]studioalbums ''[[Hybrid Theory]]'' uit 2000 en ''[[Meteora (album)|Meteora]]'' uit 2003 wilde de band geen vervolg geven aan het geluid van deze albums omdat het zichzelf niet wilde herhalen en meer wilde experimenteren met het geluid van de band. Dit resulteerde in het het [[alternatieve rock|alternatieve-rock]]gestileerde ''[[Minutes to Midnight]]'' uit 2007. Het experimenteren, onder de vrije leiding van [[Rick Rubin]], zette zich in diepere mate voort op het elektronische-rockalbum ''[[A Thousand Suns]]'' uit 2010, dat door met het in elektronica gedoopte geluid voor polariserende reacties zorgde. Met ''[[Living Things]]'' uit 2012 wilde de band het rockgeluid van de eerste twee albums combineren met het experimentele aspect van de laatste twee. Deze twee albums waren vooral bedoeld om iets nieuws te willen maken en en om niet in hun oude voetstappen te treden.
De origines van het zesde album zijn afkomstig uit de demo's die Shinoda tijdens het toeren ter promotie van ''Living Things'' maakte. Hij kreeg positieve reacties van zijn bandleden en van Rubin, maar het viel Rubin wel op dat ze meer 'poppy' waren dan dat hij verwacht had. Hierna luisterde Shinoda deze nummers terug en ontstond er een afkeer voor dit geluid, waarna hij deze demo's gooide ze weg, om met nieuwe demo's te beginnen. Nadat hij een demo voor de uiteindelijke leadsingle ''[[Guilty All the Same]]'' schreef, liet hij deze aan zanger [[Chester Bennington]] horen, die hiervan opgewonden raakte en zich kon vinden in het schrijven van meer uptempo, energieke, hardrocknummers.
== Compositie ==
Het album wordt beschreven door de band als een "jaren-'90 album". Een soort "hardcore-punk-trash" maar op een manier die je nooit gehoord hebt, vertelde Shinoda. Daarin tegen is het album beïnvloed door de bands die de bandleden luisterde voordat ze begonnen met hun carrière. Het album is daarom ook een reactie dat rockmuziek van tegenwoordig te poppy is. Shinoda beschreef ook dat de band niet die kant op wilde en het roer compleet wilden omgooien. Dat het album naar een agressieve kant op moest gaan. In een interview met ''MusicRadar'' vertelde
== Opnamen ==
== Release en promotie ==
Regel 45 ⟶ 51:
Per zondag 2 maart 2014 was de website van Linkin Park niet meer beschikbaar. Er was alleen een splashpagina zichtbaar met lichtgrijze wolken die bewogen en langzaam wegtrokken om op dinsdag 4 maart de logo's van Linkin Park, [[Thirty Seconds to Mars]] en [[AFI (band)|AFI]] te tonen. Dit sloot aan met een tweet van Shinoda op een dag eerder, met daarin "Recharging in the snow; this week is going to be an action packed week. Stay tuned." In de periode dat de wolken de logo's nog bedekten, begonnen de geruchten over een mogelijke gezamelijke tour met de band van zanger [[Jared Leto]]. Deze werden versterkt door drie gelekte tourdata en een pagina op een aan 30 Seconds to Mars-gelinkte website waarop de data te vroeg werden gepubliceerd. Op 4 maart hielden Bennington, Shinoda en Leto een persconferentie over de tour, die The Carnivores Tour heet, op VyRT.com, de streamwebsite van Leto. De titel van de tour verwijst naar het geluid van het album van Linkin Park, zo werd bekend tijdens een interviewsessie voor radiostations waar Shinoda en Tomo Milicevic.
Op maandag 3 maart verraste de band met de upload van een filmpje van 22 seconden op de social media. In het filmpje speelde de band een gedeelte van een onbekend nummer dat een hardrockgeluid had af in de opnamestudio´s. Op een kladblok stond "The Hunting Party 6.14" geschreven. Deze stijl past bij de visie van de band die het had voor het album. De visie zorgde ervoor dat de band voelde dat het geen begeleiding nodig had van een externe producer waardoor het het album zelf produceerde. Dit is voor het eerste album met nieuw materiaal dat de band zelf produceert sinds ''[[Hybrid Theory EP]]'' en het eerste studioalbum dat zelfgeproduceerd is. Shinoda liet in een radiointerview weten dat hij de energie terug wil krijgen in de muziek. Later op de dag vond de fanbase dat er een nieuwe nummer aan de database van BMI was toegevoegd, getiteld ''Guilty All the Same''. Op
== Tracklist ==
Regel 115 ⟶ 121:
| extra12 =
| length12 = 06:35
}}
{{Tracklist
| headline = ''The Hunting Party: Live from Mexico''
| writing_credits = yes
| collapsed = yes
| total_length = 41:21
| title1 = Intro
| writer1 =
| extra1 =
| length1 = 02:31
| title2 = [[A Place for My Head]]
| writer2 = [[Linkin Park]], Mark Wakefield, Dave Farrell
| extra2 =
| length2 = 02:49
| title3 = [[New Divide]]
| writer3 = Linkin Park
| length3 = 04:40
| title4 = [[Somewhere I Belong]]
| writer4 = Linkin Park
| extra4 =
| length4 = 04:16
| title5 = [[Points of Authority]]
| writer5 = Linkin Park
| extra5 =
| length5 = 03:21
| title6 = [[Lies Greed Misery]]
| writer6 = Linkin Park
| extra6 =
| length6 = 02:28
| title7 = [[Lost in the Echo]]
| writer7 = Linkin Park
| extra7 =
| length7 = 03:55
| title8 = [[What I've Done]]
| writer8 = Linkin Park
| extra8 =
| length8 = 03:37
| title9 = [[Burn It Down]]
| writer9 = Linkin Park
| extra9 =
| length9 = 03:54
| title10 = [[In the End (Linkin Park)|In the End]]
| writer10 = Linkin Park
| extra10 =
| length10 = 03:29
| title11 = [[Bleed It Out]]
| writer11 = Linkin Park
| length11 = 04:51
| title12 = [[One Step Closer]]
| writer12 = Linkin Park
| length12 = 04:10
}}
Regel 123 ⟶ 181:
* [[Brad Delson]]: leadgitaar, producer
* Dave "Phoenix" Farrell: basgitaar
* [[Joseph Hahn|Joe Hahn]]: [[turntablism|turntables]], synth, [[sample]]s, keyboard, programmering
* [[Mike Shinoda]]: ritmisch gitarist, leadvocalen, achtergrondvocalen, producer
;Gastmuzikanten
* [[Page Hamilton]]: vocalen (op ''All for Nothing'')
* [[Darop Malakian]]: guitar (op ''Rebellion'')
* [[Tom Morello]]: guitar (op ''Drawbar'')
* [[Rakim]]: vocals (op ''Guilty All the Same'')
;Technisch personeel
* Ethan Mates: engineer
* Brandon Parvini: artwork
{{Appendix}}
|