Royal Australian Air Force: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Algemene verbeteringen via Wikipedia:Wikiproject/Check Wikipedia. met AWB |
|||
Regel 19:
=== Eerste Wereldoorlog ===
[[Bestand:1RAAF 1918Nov.jpg|thumb|Groepsfoto van het 1e smaldeel van het Australische vliegenierskorps voor een [[Bristol F2B]]; november 1918.]]
Kort na het uitbreken van de [[Eerste Wereldoorlog]] in [[1914]] stuurde de Australian Flying Corps vliegtuigen naar het huidige [[Nieuw-Guinea]] om daar te helpen met het veroveren van de Duitse koloniën. Deze koloniën gaven zich echter al snel over, nog voordat de vliegtuigen uitgepakt waren.<ref>The Brotherhood of Airman, p. 3</ref> De eerste operationele vluchten begonnen pas op [[27 mei]] [[1915]], toen de [[Mesopotamian Half Flight]] werd opgeroepen voor het helpen van de [[British Indian Army]] bij het verdedigen van de Britse oliebelangen in het huidige [[Irak]]. Het Corps kwam later nog in actie in [[Egypte (land)|Egypte]], [[Palestina (regio)|Palestina]] en langs het Westerse Front gedurende de hele oorlog. Aan het eind van de oorlog hadden vier squadrons actieve dienst gezien.
De azen van het AFC tijdens de Eerste Wereldoorlog waren onder andere:
Regel 42:
=== Tweede Wereldoorlog ===
[[Bestand:466 Squadron Wellington crew RAF Leconfield 1943 IWM CH 11173.jpg|thumb|left|De Australische bemanning van een [[Vickers Wellington]]-bommenwerper op de Britse luchtmachtbasis ''Leconfield''; 1943.]]
In [[1939]], net na de start van de [[Tweede Wereldoorlog]], ging Australië meedoen met de [[Empire Air Training Scheme]], waaronder bemanningen basistraining kregen in Australië, voordat ze naar [[Canada]] gingen voor specialistische training. In totaal dienden 19 RAAF bommenwerper, jager, verkenning en andere squadrons in [[Groot-Brittannië]], bij de [[Desert Air Force]], in [[Noord-Afrika]] en in het [[Middellandse Zeegebied]].
Doordat de Britse fabrieken werden gebombardeerd door de [[Luftwaffe]], creëerde de Australische regering het [[Department of Aircraft production]] (DAP) om de luchtmachten van de Commonwealth te voorzien van vliegtuigen. Ook de RAAF werd uitgerust met lokaal gebouwde versies van Britse ontwerpen, zoals de [[Bristol Beaufort|DAP Beaufort]] [[Torpedo (wapen)|torpedo]][[bommenwerper]].
In het Europese oorlogsgebied was het RAAF personeel vooral vermeldenswaardig in [[RAF Bomber Command]]. Ze vertegenwoordigden 2 procent van al het RAAF personeel tijdens de oorlog, maar tekenden wel voor 23 procent van alle verliezen. Deze statistieken worden verder verduidelijkt door het feit dat No. 460 Squadron RAAF, dat vooral met [[Avro Lancaster]]s vloog, bestond uit ongeveer 200 man luchtpersoneel, maar van diezelfde eenheid vonden 1.018 man de dood. Het squadron was dus gewoon vijf keer weggevaagd.
[[Bestand:RAAF Station Sandgate.jpg|thumb|RAAF ''Sandgate'' in Queensland; december 1944.]]
Bij het begin van de oorlog in de Pacific - en de snelle opmars van de [[Japan]]se troepen - bedreigde het Australische vasteland voor de eerste keer. De RAAF was niet goed voorbereid op de noodsituatie en hadden in eerste instantie een verwaarloosbare troepenmacht om in te zetten in de Pacific. Het vernietigende bombardement van Darwin op [[14 februari]] [[1942]] maakte het punt duidelijk. Een aantal RAAF squadrons werden van het noordelijk halfrond teruggehaald al bleef een substantieel aantal er tot het einde van de oorlog. Tekorten aan jagers en grondaanvalsvliegtuigen leidden tot de aanschaf van in de [[Verenigde Staten]] gebouwde [[Curtiss P-40 Warhawk|Curtiss P-40]] Kittyhawks en het snelle ontwerp en productie van de eerste Australische jager, de [[CAC Boomerang]]. RAAF Kittyhawks speelden een belangrijke rol in de campagnes in [[Nieuw-Guinea]] en de [[Salomonseilanden]], vooral in operaties als de [[Slag om Milne Bay]].
Bij de [[Slag om de Bismarck Zee]] bleken de geïmporteerde [[Bristol Beaufighter]]s effectieve grondaanvalstoestellen te zijn alsmede tegen schepen. Later werden er ook Beufighters gebouwd in Australië door de DAP. Hoewel het toestel veel groter was dan de Japanse jagers, kon de Beaufighter ze pakken op snelheid.
De eenheid met zware bommenwerpers omvatte 287 [[B-24 Liberator]]s, die Japanse doelen konden bombarderen, zo ver weg als [[Borneo]] en de [[Filipijnen]] vanaf vliegvelden in Australië en Nieuw-Guinea.
Tegen het einde van [[1945]] had de RAAF 500 [[P-51 Mustang]]s besteld of gekregen. De [[Commonwealth Aircraft Corporation]] assembleerde eerst alleen Mustangs uit Amerika, maar bouwde later de meeste van de gebruikte toestellen. De belangrijkste operationele formatie van de RAAF was de First Tactical Air Force, bestaande uit meer dan 18.000 man personeel en 20 squadrons. Het heeft meegedaan in campagnes in de [[Filipijnen]] en [[Borneo]] en zou meedoen aan de invasie van Japan, [[Operatie Downfall]]. Dit gold ook voor de RAAF bommenwerpersquadrons. Maar de oorlog kwam tot een plotseling einde door de inzet van de atoomwapens door de VS. Als gevolg van de Empire Air Training Scheme hebben ongeveer 20.000 Australiërs gediend in andere Commonwealth luchtmachten in Europa tijdens WO II. In totaal hebben 216.900 mannen en vrouwen in de RAAF gediend, waarvan er 11.061 sneuvelden.
Regel 63:
Tijdens de [[Berlijnse luchtbrug]] vlogen Australische piloten met Britse toestellen op Berlijn. Op 25 augustus 1948 vertrokken de eerste piloten per [[Quantas Airways]] vliegtuig naar Engeland.<ref name=RAAF140>The Brotherhood of Airman, p. 140</ref> Ze kregen eerst extra training in het vliegen op instrumenten vanwege de slechte weersomstandigheden boven West-Europa en instructies over het vliegen met kleine tussentijden en afstanden op deze zeer drukke route van en naar Berlijn. Op 15 september 1948 maakte de eerste Australische piloot een vlucht van [[Lübeck]] naar de [[Luchthaven Berlin-Gatow|Gatow]].<ref name=RAAF140/> Tot de laatste vlucht op 16 augustus 1949 maakten RAAF piloten 2.062 vluchten en vervoerden zij bijna 8.000 ton vracht en 6.964 passagiers.<ref name=RAAF140/>
Tijdens de [[Koreaanse Oorlog]] waren de Mustangs van No. 77 Squadron, gestationeerd in Japan met de [[British Commonwealth Occupation Force]], een van de eerste vliegtuigen van de [[Verenigde Naties]] die zich in de strijd mengden. Toen de VN-toestellen geconfronteerd werden met [[MiG-15]] straaljagers, kreeg 77 Sqn [[Gloster Meteor]]s, die enkele succesjes boekten tegen de [[Sovjet-Unie|Sovjet]] piloten die vlogen voor [[Noord-Korea]]. Toch waren de MiGs superieur en werden de Metoers vooral ingezet voor grondsteun missies. De luchtmacht gebruikte ook transportvliegtuigen tijdens het conflict.
Tijdens de [[Vietnamoorlog]] deden vanuit de RAAF de [[de Haviland Canada DHC-4 Caribou|Caribou]] [[STOL]] transporttoesellen (No. 35 Squadron), [[UH-1 Iroquois]] helikopters (No. 9 Squadron) en [[English Electric Canberra]] bommenwerpers (No. 2 Squadron) mee. De Canberra's voerden vele missies uit, en twee toestellen gingen verloren. Een verdween tijdens een missie en het toestel noch de bemanning is ooit teruggevonden. De ander werd neergeschoten door een [[grond-lucht raket]], maar de beide bemaningsleden werden gered. De transporttoestellen steunden ook de anti-communistische grondtroepen. De UH-1 helikopters werden voor vele taken gebruikt, waaronder evacuatie en als gunship.
Militaire transporten werden ingezet in verscheidene gevallen in de afgelope decennia, zoals de vredesmissies in [[Oost-Timor]] in [[1999]]. De Australische gevechtsvliegtuigen werden niet meer ingezet tot de [[Irakoorlog]] van [[2003]] toen F/A-18s van No. 75 Squadron escort en grondaanvalstaken uitvoerden.{{Clearboth}}
Regel 171:
== Naslagwerk ==
* {{en}} ''The Brotherhood of Airman, The man and woman of the RAAF in Action, 1914-today''; auteur Davd Wilson; uitgever: Allen & Unwin, 2005, ISBN
{{Appendix}}
{{Commonscat|Royal Australian Air Force}}
| |||