Ä: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Parcly Taxel (overleg | bijdragen)
→‎Gebruik: Ä ook in Duits gebruikt, eh?
Regel 4:
 
==Gebruik==
De zelfstandige letter is in gebruik in het [[Duits|Duitse]], [[Estisch|Estische]], [[Fins|Finse]], [[Karelisch|Karelische]], [[Luxemburgs|Luxemburgse]], [[Noord-Fries|Noord-Friese]], [[Rotumaans|Rotumaanse]], [[Saterfries|Saterfriese]], [[Skolt-Samisch|Skolt-Samische]], [[Slowaaks|Slowaakse]], [[Tataars|Tataarse]], [[Turkmeens|Turkmeense]] en [[Zweeds|Zweedse]] alfabet. Ook komt de zelfstandige letter voor in het [[alfabet]] van enkele [[Roma (volk)|Roma]]-talen. De letter komt voor in één alfabet van een [[Romaanse talen|Romaanse taal]], namelijk het [[Emiliano-Romagnolo]].
 
Tijdens de [[Middeleeuwen]] werd in de [[Europa (werelddeel)|Europese]] talen voor de A-umlaut de [[ligatuur (typografie)|ligatuur]] 'Æ' gebruikt. Deze combinatie werd later omgevormd tot een [[A (letter)|A]] met een kleine [[E (letter)|E]] erboven. Nog weer later werd de superscript-E geschreven als twee verticale streepjes. Tegenwoordig worden deze streepjes soms gebruikt. Het schrijven van twee puntjes is echter gebruikelijker.