Onbewogen beweger: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Totale onzin: In tegenstelling tot Plato onthoudt Aristoteles zich van het benoemen van universalia als oorzaken. Bovendien sluit de volgende alinea er dan niet meer logisch op aan.
Regel 7:
* ''ex nihilo nihil fit'': uit niets komt niets (causaliteitsbeginsel)
 
Op grond van deze principes stelt Aristoteles dat de wereld veroorzaakt moet zijn: als de wereld eindig is (qua tijd) en niet uit niets voortkomt, dan is er een externe oorzaak geweest; als deze oorzaak echter ook ontstaat en vergaat, voert de reeks verder naar een eerder wezen, ''ad infinitum''. Daarom stelt hij dat de Beweger 'onbewogen' is: er is geen ontstaan en vergaan in dit wezen; ofwel: dit wezen transcendeert het tijdelijke.
Op grond van deze principes stelt Aristoteles dat de wereld
veroorzaakt moet zijn: als de wereld eindig is (qua tijd) en niet uit niets voortkomt, dan is er een externe oorzaak geweest; als deze oorzaak echter ook ontstaat en vergaat, voert de reeks verder naar een eerder wezen, ''ad infinitum''. Daarom stelt hij dat de Beweger 'onbewogen' is: er is geen ontstaan en vergaan in dit wezen; ofwel: dit wezen transcendeert het tijdelijke.
 
Voor Aristoteles was de voornaamste van zijn vier oorzaken de finaliteit of doel-oorzaak. Alles is en geschiedt volgens een voorgaand doel. Hiermede toont Aristoteles zich eerder als een meta-fysische idealist; en worden ideeën (als de Ideeën-wereld van Plato) de eigenlijke 'bewegers'en 'onbewogen-bewegers' .
 
In het christendom werd het in de [[Middeleeuwen]] zo geïnterpreteerd: aangezien beweging en verandering altijd samengaan en verandering onverenigbaar is met volmaaktheid, blijft God zelf onbewogen. Op het idee van de "'''eerste beweger'''" is het zogenaamde [[Kosmologisch argument|kosmologisch godsbewijs]] van [[Thomas van Aquino]] gebaseerd.