Slag bij Lissa (1866): verschil tussen versies

 

Ondanks hun overmacht, waren de Italianen niet voorbereid op een gevecht. Ze waren bezig landingen voor te bereiden, toen ze bericht kregen dat de Oostenrijkse vloot zee had gekozen met de bedoeling slag te leveren. Persano blies de landingen af en beval de vloot een linie op rij te vormen. Vervolgens veranderde hij van gedachten, verdeelde de vloot in drie divisies en liet deze in kiellinie opstomen, een gebruikelijke formatie uit de tijd van zeilschepen.

De eerste divisie in de voorhoede bestond uit ''Principe di Carignano'', ''Castelfidardo'' en ''Ancona'' onder admiraal Vacca. Admiraal Faà di Bruno's tweede divisie in het centrum bestond uit ''Re d'Italia'', ''Palestro'' en ''San Martino'', en de derde divisie in de achterhoede onder admiraal Ribotti werd gevormd door de [[Re di Portogallo|''Re di Portogallo'']], ''Maria Pia'' en helemaal achteraan ''Varese''. In totaal hadden de Italianen elf pantserschepen in de linie, met de andere (houten) schepen daartussen verdeeld. [[''Affondatore'']] vormde een uitzondering, aan de andere kant van het tweede squadron en niet in de linie. Mogelijk bedoelde Persano dit schip als reserve.