Raad voor de Kinderbescherming: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Robbot (overleg | bijdragen)
k Robotgeholpen doorverwijzing: Kind - Koppeling(en) gewijzigd naar kind (leeftijdsgroep)
→‎Kritiek: standaardtaal
Regel 21:
 
== Kritiek ==
De Raad voor de Kinderbescherming staat regelmatig bloot aan kritiek. Dit betreft dikwijls de veronderstelde ondoorzichtige en willekeurige manier van werken. Soms zou de Raad niet of te laat ingrijpen (waardoor kinderen overlijden), en soms te vroeg (waardoor kinderen ten onrechte gescheiden worden van hun ouders). De Raad zelf vindt deze kritiek meestal inherent aan haarzijn moeilijke taak en vindt dat zehij hard aan haarzijn transparantie heeft gewerkt.
 
Volgens onderzoek uit 1995 heeft de Raad een slecht imago bij eerstelijnswerkers<ref>"We zijn het vuilnisvat van de maatschappij" Algemeen Dagblad 12 januari 1995</ref> en cliënten.<ref>Telegraaf 17 juni 1995: 44% klanten hebben negatief oordeel. Wel bestaan er tegenwoordig klanttevredenheidsonderzoeken waaruit volgens de Raad op basis van een [[respons]] van 15% wordt geconcludeerd dat er een gemiddeld rapportcijfer van 6,8 zou worden toegekend.</ref> Nieuwer onderzoek is niet bekend, maar de Raad heeft het zelf ook daarna in de [[pers (media)|media]] nog vaak over het verbeteren van het imago<ref>"Het imago van de Raad wordt voor een belangrijk deel bepaald door de media. En dat beeld is - terecht of onterecht - niet altijd positief. Om die reden is een vernieuwd communicatiebeleid gestart, waarin veel aandacht is voor eenduidige communicatie en professionele woordvoering. De Raad kiest er voor om de boodschap door getrainde woordvoerders naar buiten te brengen. Dit vereist [[mediasensitiviteit]], [[training]] en [[ervaring]]." Meerjarenbeleidsplan 2005-2008 van de Raad voor de kinderbescherming</ref>. De Raad werkt aan haarzijn imago door middel van reorganisaties en intensieve mediacontacten. Zo betaalt zijhij journalisten bijvoorbeeld om [[mediatraining]] te geven aan haarzijn medewerkers voordat deze een programma maken over de Raad. Overigens zijn er weinig formele [[klaagschrift|klachten]] tegen de Raad. Criticasters wijten dat aan de kwaliteit van de klachtenprocedures. [[Klachtenprocedure]]s van de Raad zijn niet [[openbaarheid van uitspraken|openbaar]]. De [[Nationale Ombudsman]] stelt zich in de meeste zaken met betrekking tot de Raad niet geroepen te voelen onderzoeken te doen., Ditdit in verband met het mogelijk doorkruisen van de bevoegdheden van de [[rechterlijke macht]].
 
Onderzoek naar het functioneren van de Raad wordt dikwijls gedaan door zelf aangestelde [[onderzoek]]ers naar zelf aangeleverde dossiers met zelf aangestelde begeleidingscommissies. Directeur [[Levenkamp]] van het Ministerie van Justitie erkende in 2004 dat die laatste kritiek terecht is.