Renault 14: verschil tussen versies

De '''Renault 14''' is een compacte middenklasse [[hatchback]] van [[Renault]] geïntroduceerd in juni 1976.

De auto kreeg een vooruitstrevende sterk afgeronde carrosserie, die door haar vorm in Frankrijk de bijnaam "la poire" (de peer) kreeg. Deze bijnaam werd in Frankrijk in 1977 ook in de commerciële communicatie gebruikt, maar was eerder negatief voor het imago van de auto dan dat het bijdroeg aan de populariteit ervan. De Renault 14 was de eerste productieauto zonder [[Dakgoot (auto)|dakgoten]], hetgeen mogelijk werd door nieuwe lasconstructies. Deze methode wordt nog steeds veelvuldig toegepast. Ook was de R14, na de [[R5Renault 5|R5R 5]], één van de eerste auto's met volledige, kunststof [[schildbumper]]s voor en achter.

In het gamma van Renault kwam de R14 tussen de [[Renault 12|R12]] en de [[Renault 6|R6]] en feitelijk kan zij als opvolger van de laatst genoemde worden gezien, hoewel de R6 nog tot 1980 werd geproduceerd.

De R14 werd van 1976 tot en met 1983 geproduceerd in de Renaultfabrieken [[Douai]] (Noord-Frankrijk), [[Haren (Brussel)|Haren]] (België) en [[Palencia (stad)|Palencia]] (Spanje); het totaal geproduceerde aantal bedraagt 999.250 stuks.

Met een lengte (402,5cm) die ongeveer 17cm meer was dan de R6 en 27,5cm minder dan de R12 bood de auto relatief veel binnenruimte. Dit werd voornamelijk verkregen door de motor dwars voorin te plaatsen, achterover gekanteld onder een hoek van 72 graden. De motor was ontwerpen door "Société Française de Mécanique" in samenwerking met [[PSA Peugeot Citroën]], die het blok onder ander toepaste in de [[Peugeot 104]] en [[Citroën BX]]. Het viercilinderblok was geheel van aluminum, met bovenliggende [[nokkenas]] en aangebouwde [[versnellingsbak]] met gedeelde [[Carter (motortechniek)|carter]]. Aanvankelijk was de inhoud 1218cc, vanaf de facelift in 1980 werd de motor vergroot naar 1360cc. Het vermogen varieerde van 57 tot 71pk71[[Paardenkracht|pk]].

Tijdens de lancering waren er twee uitvoeringen beschikbaar, de L en de TL, waarbij de eerste alleen over het hoogstnodige comfort beschikte en de TL de 'luxe' uitvoering was. In 1977 werd er voor de Europese markt een gelimiteerde serie geïntroduceerd, de ''Renault 14 Safrane''. Deze auto werd enkel in een midden-bruine metallic kleur geleverd en was extra luxe uitgevoerd met onder andere bruine velours bekleding (zelfde teint als carrosserie), lichtmetalen [[Dunlop Tyres|Dunlop]] sportwielen, een quartz klokjequartzklokje, een afneembaar kaartleeslampje voor de voorpassagier en specifieke striping op de zijkanten. 15 jaar later zou de naam 'Safrane' worden gebruikt voor Renaults topmodel en opvolger van de [[Renault 25|R25]]. In 1978 verviel de L en werd de GTL geïntroduceerd. De GTL was technisch gelijk aan de TL, maar luxer uitgevoerd met onder andere een [[middenconsole]] met quartz klokjequartzklokje, vast leeslampje rechtsvoor, velours bekleding, ruimtewisser[[ruitenwisser]] met dubbele snelheden, verlichte asbak met aansteker voorin en optioneel te voorzien van o.a. hoofdsteunen en achterruitewisser/-sproeier. Kort na de GTL kwam de TS. De TS was, zoals gebruikelijk bij Renault, de sportieve uitvoering en beschikte over hetzelfde motorblok, maar, door toepassing van een dubbele caburateur, met meer vermogen, namelijk 70,5pk in plaats van 57. Om het hogere vermogen te kunnen beteugelen, kreeg de TS een dikkere [[stabilisatorstang]] voor en eentje achter. Daarnaast was de R14TS, zeker voor die tijd, zeer luxe uitgevoerd met onder meer [[Halogeenlamp|halogeen koplampen]], specifieke striping op de voorspatborden, electronische toetentellertoerenteller, zelfde middenconsole als de GTL, maar nu met koelvloeistoftemperatuurmeter[[Koelvloeistof (auto)|koelvloeistof]]temperatuurmeter en bediening voor de electrische ramen (voor) erbij. Bovendien was de TS uitgerust met centrale portiervergrendeling op de vier portieren. De bumpers waren iets breder en antraciet van kleur, waarbij deze lichtgrijs waren op de TL en GTL. Tot slot kreeg de TS speciale 'petale' stoelen, stoelen voorzien van aparte lendensteunen en standaard hoofdsteunen. Dit alles en een achterruitewisser/-sproeier was standaard. Opties waren o.a. metaalkleur en groot vouwdak (découvrable).

In 1983 introduceerde Renault de [[Renault 11|R11]], de hatchback uitvoering van de R9 en opvolger van de R14. De R11 was zowel in drie- als vijfdeurs uitvoering verkrijgbaar; de 14 altijd als vijfdeurs.