CA River Plate: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 57:
Ook de jaren zeventig waren niet meteen een succes met enkele plaatsen in de subtop. In 1975 werd de legendarische speler Ángel Labruna trainer van de club en hij leidde met twee titels in één seizoen de club naar een eerste trofee in achttien jaar. Enkele belangrijke spelers waren [[Ubaldo Fillol]], [[Roberto Perfumo]], [[Daniel Passarella]], [[Juan José López]], [[Reinaldo Merlo]], [[Norberto Alonso]], [[Carlos Manuel Morete|Carlos Morete]] en [[Oscar Más]].
 
Op de [[Copa Libertadores 1976]] bereikte de club de finale tegen [[Cruzeiro EC|Cruzeiro]]. Na een zware nederlaag in [[Belo Horizonte (gemeente)|Belo Horizonte]] won de club thuis en verloor dan de beslissende wedstrijd op neutrale bodem met 3-2. In 1977 later won de club de Metropolitano met versterkingen als [[Leopoldo Luque]] en [[Oscar Alberto Ortiz]]. Het [[Wereldkampioenschap voetbal 1978|WK 1978]] dat in Argentinië georganiseerd werd leverde River Plate maar liefst vijf spelers: Fillol, Luque, Passarella, Ortiz en Alonso. Argentinië zou hier de eerste wereldtitel binnen halen. In 1979 werd de club opnieuw kampioen van zowel de Metropolitano als de Nacional en in 1980 van de Metropolitano. In de Copa Libertadores werd de club telkens vroegtijdig uitgeschakeld.
 
In 1981 nam Alfredo Di Stéfano het roer over van Labruna en won Nacional met de club. Rivaal Boca haalde met [[Diego Maradona]] een toekomstige superster in huis en River Plate haalde [[Mario Kempes]], [[Julio Olarticoechea]] en [[Américo Gallego]] binnen. In 1982 verlieten enkele spelers de club, legende Alonso vertrok naar Vélez Sarsfield na onenigheden met Di Stéfano en Kempes keerde terug naar [[Valencia CF]]. [[Ramón Díaz]] vertrok naar [[SSC Napoli]] en Daniel Passarella naar [[AC Fiorentina|Fiorentina]]. De Uruguayaan [[Enzo Francéscoli]] werd wel aangetrokken als de nieuwe spelmaker maar na al een teleurstellende 1982 volgde een bijzonder slecht 1983 waarin de club in de Metropolitano achttiende werd op negentien clubs. Voorheen moesten de laatste twee degraderen maar door een competitiehervorming werd nu gekeken naar resultaten over meerdere jaren waardoor River Plate in extremis gered werd, hierdoor kreeg andere topclub Racing wel zijn eerste degradatie in de geschiedenis voorgeschoteld.