Hans Küng: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 5:
Küng studeerde [[theologie]] en [[filosofie]] aan de [[rooms-katholiek|rooms-katholieke]] [[Pontificia Università Gregoriana]] te Rome. In 1954 werd hij tot [[priester]] gewijd. Hij promoveerde in 1957 op een proefschrift over de protestantse theoloog [[Karl Barth]], die zelf een lovend ten geleide schreef: als katholieken ''zo'' over de '''Rechtvaardiging''' des geloofs dachten dan was er voor de oecumene nog heel veel te hopen.
 
In 1960 werd Küng benoemd tot hoogleraar aan de [[Eberhard-Karls-Universiteit Tübingen|universiteit van Tübingen]]. [[Paus Johannes XXIII]] benoemde hem tot ''[[peritus]]'' (deskundige) bij het [[Tweede Vaticaans Concilie]]. Bij dit [[concilie]] en in Tübingen werkte hij samen met [[Joseph Ratzinger]], de voormaligelatere [[Paus Benedictus XVI]]. Beiden publiceerden toen in het theologische tijdschrift [[Concilium]]. Vanaf 1965 doceerde Küng in Tübingen [[dogmatiek]], waar Ratzinger in 1966 ook hoogleraar werd. Na het concilie en de studentenopstand in Tübingen in 1968 ontstond er tussen hen beiden verwijdering. Hun [[ecclesiologie|kerkbeeld]] en wereldbeeld gingen sterk uiteenlopen.
 
Küng publiceerde in de jaren zeventig vele kritische studies over de katholieke Kerk en haar leerstellingen, bijvoorbeeld over het priesterambt, het [[celibaat]], [[anticonceptie]] en [[abortus]]. Met name zijn boek over de [[pauselijke onfeilbaarheid]] bracht hem in aanvaring met het [[Heilige Stoel|Vaticaan]]. De [[Congregatie voor de Geloofsleer]] publiceerde in 1975 en 1979<ref>Declaration regarding certain aspects of the theological doctrine of Professor Hans Küng – ''Christi ecclesia'' (''Declaratio de quibusdam capitibus doctrinae theologiae professoris Ioannis Küng, qui, ab integra fidei catholicae veritate deficiens , munere docendi, qua theologus catholicus, privatus declaratur''), [[15 december]] [[1979]]</ref> verklaringen met kritiek op zijn werk. In 1979 dreigde de Duitse [[bisschoppenconferentie]] hem de leerbevoegdheid te ontnemen, wat in 1980 daadwerkelijk gebeurde. Küng moest zijn leerstoel verlaten en richtte in 1980 aan de universiteit Tübingen een instituut voor [[oecumene|oecumenisch]] onderzoek op. Tot zijn emeritaat in 1996 bleef hij direct hieraan verbonden, pas in 2013 besloot hij geheel op te houden met doceren. Verder richtte hij samen met graaf K. K. von der Groeben de stichting Weltethos op, ter bevordering van de interculturele en interreligieuze dialoog. In 2011 stichtte hij aan de universiteit Tübingen het "Weltethos-Institut" (Global Ethic Institute). Na zijn 85e verjaardag, in 2013, trad hij terug als president van de Stichting Weltethos.