Lemniscaat (uitgeverij): verschil tussen versies

Bekende jeugdboekenauteurs van Lemniscaat zijn onder andere [[Jan Terlouw]] (''[[Koning van Katoren (boek)|Koning van Katoren]]''), [[Thea Beckman]] (''[[Heremetijd... Wat een lastpost!]]'', [[Kruistocht in spijkerbroek (boek)|Kruistocht in Spijkerbroek]]'', ''[[Kinderen van Moeder Aarde]]''), [[Ingrid Schubert|Ingrid]] en [[Dieter Schubert (schrijver)|Dieter Schubert]] (''Monkie'', ''Platvoetje''), [[Lieneke Dijkzeul]] (''Aan de bal'') en [[Anke Kranendonk]] (''Ik word nooit normaal''). Lemniscaat zetelt in [[Rotterdam]] en tot op heden (2013) bleef de uitgeverij onafhankelijk van de grote concerns.

De oprichters, het echtpaar Boele van Hensbroek, gebruiken het [[Lemniscaat van Bernoulli|lemniscaatteken]] als symbool, omdat het naast oneindigheid ook evenwicht en verbondenheid uitdrukt. De stichters hadden vooral interesse voor opvoedkunde. In het domein van de [[pedagogiek|(ortho)pedagogiek]], [[psychologie]] en [[filosofie]] waren zij in de [[1960-1969|jaren zestig]] voortrekkers (onder andere met het werk van [[Carel van Parreren]]). In dezelfde traditie werd (en wordt) het oeuvre van [[Carl Gustav Jung]] door meerdere auteurs belicht. De stap van opvoedkunde naar kinderboeken was dan ook logisch. Al snel kwamen er "pedagogisch verantwoorde" kleuter- en kinderboeken in het assortiment. Op het gebied van prentenboeken heeft Lemniscaat baanbrekend werk verricht in de jaren zestig. Zo was Lemniscaat de eerste Nederlandse jeugduitgeverij die zich presenteerde op de internationale kinderboekenbeurs te [[Bologna (stad)|Bologna]]. In de [[1970-1979|jaren zeventig]] kreeg Lemniscaat talrijke [[Gouden Griffel|Gouden]] en [[Zilveren GriffelsGriffel]]s.