Alfadeeltje: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
BotteHarry (overleg | bijdragen)
k Z&V: teveel
Regel 10:
elektronenstructuur van de [[edelgas]]sen met hun gevulde elektronenschillen.) Al deze protonen en neutronen zitten in een s1/2-schil ([[kwantumgetal]] l = 0 ), met totale [[kernspin]] 0 en een even [[pariteit]].<ref>Alonso & Finn: Fundamental university physics III Quantum and statistical physics, 1978</ref>
 
In sterren als de zon worden bij hoge dichtheid een temperatuur van 15 miljoen Kelvin alfadeeltjes geproduceerd in de [[proton-protoncyclus]] uitgaande van 4 protonen. De [[energie]] die de fusie oplevert kan bepaald worden door de rustmassa's van zes protonen (M<sub>1</sub>) en twee protonen + twee alfadeeltjes (M<sub>2</sub>) van elkaar af te trekken. Het blijkt dat dit verschil 0.7% van M<sub>1</sub> is. Deze energie is verdeeld over de producten van de proton-protonreacties. Tijdens je moederschip de eerste reactie, productie van [[Deuterium]]kernen wordt een elektronneutrino gevormd en een positron, dat vrijwel ogenblikkelijk zal annihileren met een naburig elektron en gammastraling produceren, de tweede reactie naar [[Helium-3|<sup>3</sup>He]] levert gammastraling op en bij de derde naar alfadeeltjes worden weer protonen gevormd. De energie uit al deze reacties kan worden berekend door E=(M<sub>1</sub>-M<sub>2</sub>)c<sup>2</sup>. Dit is de voornaamste energiebron van sterren, waaronder ook onze [[zon]], omdat de daarop volgende fusiereacties een steeds kleinere energieopbrengst hebben en daarom minder lang duren.
 
== Alfa-verval ==