Ebenezer W. Peirce: verschil tussen versies

 

==Biografie==

 

In [[1861]] werd Peirce brigadegeneraal in de Massachusetts State Militia. Zijn overste was generaal-majoor [[Benjamin F. Butler]] die zijn basis had in Fort Monroe in Virginia. Peirce was de Noordelijke aanvoerder tijdens de [[Slag bij Big Bethel]] in juni [[1861]]. Op [[13 december]] [[1861]] werd Peirce kolonel van de 29th Massachusetts Infantry Regiment.<ref name="Hunt120">Hunt, Roger D. ''Colonels in Blue: Union Army Colonels of the Civil War: New England''. Atglen, PA: Schiffer Publishing, 2011. ISBN 978-0-7643-1290-8. p. 120</ref> Zijn regiment was gestationeerd in Fort Monroe en nam dus deel aan de [[Slag bij Hampton Roads]]. Hij werd voor de krijgsraad gedaagd omdat hij [[Burleske|burleske]] shows organiseerde voor zijn troepen en wegens incompetentie. Van beide aantijgingen werd hij vrijgesproken.<ref>Eicher, John H., and David J. Eicher, ''Civil War High Commands.'' Stanford: Stanford University Press, 2001. ISBN 0-8047-3641-3. p.422</ref> Hij nam deel aan de [[Schiereilandveldtocht]] en de [[Zevendagenslag]]. Op [[30 juni]] [[1862]] verloor hij zijn rechterarm tijdens de [[Slag bij Glendale]]. Het was pas in november dat hij terugkeerde naar actieve dienst en deel nam aan de [[Knoxvilleveldtocht]]. Zijn regiment keerde daarna, met de rest van het [[IX Corps]] terug naar Virginia en vocht in de [[Slag bij Cold Harbor]]. Tijdens de [[Tweede slag bij Petersburg]] had hij een brigade onder zijn bevel. Tussen 1 augustus en 18 september 1863 en 10 januari en 16 maart 1864 had hij eveneens de leiding over een brigade. Op [[4 november]] [[1864]] werd Peirce eervol ontslagen uit actieve dienst wegens het verlies van zijn rechterarm en mentale problemen. Hij keerde terug naar Assonet. In [[1880]] was hij gedurende één jaar lid van de Freetown Board of Selectman.