Bonifatius (veldheer): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Leven: red |
lf |
||
Regel 3:
== Leven ==
Van Bonifatius is bekend dat hij in [[413]] als veldheer met succes [[Marseille]] (Massilia) tegen de Visigotische koning [[Athaulf]] verdedigde. Later zou hij als stadhouder het [[Romeins diocees|Diocees]] van Africa besturen. Na de dood van keizer [[Honorius (keizer)|Honorius]] in [[423]], weigerde Bonifatius [[Iohannes]] als opvolger te erkennen. Hij zorgde ervoor dat de graan toevoer per schip naar Italië werd stopgezet en steunde de Oost-Romeinse keizer [[Theodosius II]]. Iohannes werd uiteindelijk verslagen door Theodosius II en [[Valentinianus III]] een neef van Honorius, werd tot keizer benoemd van het westen.
Vanwege intriges veroorzaakt door Aetius viel Bonifatius op een zeker moment in ongenade bij [[Galla Placidia]], de moeder van de keizer. Bonifatius die altijd trouw geweest was kwam nu in opstand. De Romeinse keizer zond een leger onder leiding van [[Sigiswult]], een Germaanse generaal naar Africa, teneinde Bonifatius te onderwerpen. Deze veroverde in [[427]] de steden [[Carthago]] en [[Hippo Regius|Hippo]]. Bonifatius zocht steun en vond deze bij de [[Vandalen]], die in [[Spanje]] in een hardnekkige strijd gewikkeld waren met de Visigoten. Hij liet de Vandalen overkomen naar Africa. Echter, tegen de tijd dat zij arriveerden, was Bonifatius weer in de gunst van Placidia komen te verkeren. Van haar ontving hij de titel van [[patriciër]].
| |||