Zuidelijke Nederlanden: verschil tussen versies

De '''Zuidelijke Nederlanden''' is de (verzamel)naam voor de verschillende [[landsheerlijkheid|landsheerlijkheden]] uit de [[Habsburgse Nederlanden]] die onder het gezag van de Habsburgers bleven, nadat de [[Nederlandse Opstand|opstandige zeven noordelijke provinciën]] zich in 1581 hadden afgescheiden. Omdat de Habsburgse landsheer vanaf 1556 tevens koning van Spanje was, waren de [[Zeventien Provinciën]] als geheel toen de Koninklijke of [[Spaanse Nederlanden]] genoemd. Maar na de afscheiding was ook die benaming nog enkel op de Zuidelijke Nederlanden van toepassing. Geografisch gezien kunnen, naast de gebieden onder bewind van de Habsburgers, ook het [[prinsbisdom Luik]] en andere kleinere territoria tot de Zuidelijke Nederlanden gerekend worden. Na beëindiging van de [[Spaanse Successieoorlog]] in 1713 kwamen de Zuidelijke Nederlanden door het [[Vrede van Utrecht (1713)|Verdrag van Utrecht]] onder bewind van de Oostenrijkse Habsburgers en werden om die reden ook wel de [[Oostenrijkse Nederlanden]] of ''Belgium Austriacum'' genoemd. Aan de administratieve eenheid van de Zuidelijke Nederlanden kwam een eind in 1789, alhoewel Ookook gedurende het [[Verenigd Koninkrijk der Nederlanden]] het betreffende gebied aangeduid werd als de Zuidelijke Nederlanden.