Joseph Schmidlin: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Mosellanus (overleg | bijdragen)
links aangebracht
Besednjak (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 5:
Schmidlin was succesvol in het definiëren en rechtvaardigen van missiewetenschappen. Hij ontwikkelde een omvattende visie op de missie en gaf het een plaats tussen de verschillende theologische disciplines. Van grote invloed op Schmidlin was het werk van de protestant [[Gustav Warneck]]. Schmidlin had de ambitie om voor Warnecks »Evangelische Missionslehre« een katholieke pendant te schrijven: »Katholische Missionslehre«. Het succes van Schmidlins werk in [[Münster]] werd door de Kerk overgenomen. In 1919 werd in de [[Exhortatie|Apostolische Exhortatie]] »[[Maximum Illud]]« door paus [[Paus Benedictus XV|Benedictus XV]] aangespoord tot de stichting van missiologische leerstoelen en instituten. Het missiologische onderzoek in bijvoorbeeld [[Leuven]] en [[Nijmegen]] gaat op deze aansporingen terug. De [[Pontificale Gregoriaanse Universiteit|Gregoriana]] in Rome kent sinds 1932 zelfs een missiologische faculteit.
 
Omdat Schmidlin het [[nationaal-socialisme]] als nieuw heidendom kwalificeerde en daarom actief bestreed, kreeg hij het steeds meer problemen met de overheid, maar ook met gezagsgetrouwe meerderen binnen de Kerk. In 1934 werd hij gedwongen met pensioen gestuurd. In zijn vrije tijd wijdde hij zich aan het schrijven van een geschiedenis van de pausen. Hij bleef actief betrokken bij het tijdschrift "[[Zeitschrift für Missionswissenschaft]]" (sinds 1928 »Zeitschrift für Missionswissenschaft und Religionswissenschaft«) waarin hij zijn kritische opstelling jegens de maatschappelijke ontwikkelingen niet verzweeg. Toen dit tot openlijke conflicten leidde tussen hemzelf, de bisschoppen en de uitgever van het tijdschrift werd het blad opgeheven. Schmidlin gaf het nog op eigen initiatief tot 1937 uit, toen het door de nazi's werd verboden. In de volgende jaren bleef Schmidlin zoeken naar mogelijkheden om te publiceren, zonder zijn mening over de nationaal-socialisten te verzwijgen. Uiteindelijk werd hij in 1941 gearresteerd en na enige omzwerving naar het concentratiekamp [[Natzweiler-Struthof]] gestuurd, waar hij overleed.
 
[[categorie:Duits historicus]]