Oostkolonisatie: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
linkfix Saale, sp/stijl
Regel 1:
[[Afbeelding:Historical German linguistical area.PNG|250px|thumb|Door oostkolonisatie schoof de oostgrens van het Duitse taalgebied oostwaarts en ontstonden er Duitstalige enclaves in Centraal- en Oost-Europa]]
De '''Oostkolonisatie''' (Duits: ''Ostsiedlung'') slaat op de vestiging van kolonisten uit het [[Heilige Roomse Rijk]] in [[Slavische volkeren|Slavische]] en [[Baltische volkerenstaten|Baltische]] gebieden in [[Centraal-Europa|Centraal]]- en [[Oost-Europa]] tijdens de [[Middeleeuwen]].
 
Het woord is rechtstreeks uit het Duits vertaald (''Ostkolonisation'') en wordt door de meeste huidige historici afgewezen omdat het een bezetting en exploitatie door een buitenlandse macht van in ontwikkeling lager staande landen en volken suggereert. In een aantal gevallen was daarvan inderdaad sprake, zoals bij de verovering van de gebieden tussen Elbe en Oder door met name Saksische hertogen en de bezitneming door de [[Duitse Orde]] van het land van de Baltische [[Pruisen (volk)|Pruisen]], maar in de meeste andere gebieden initieerden en stimuleerden inheemse Slavische vorsten en lagere adel en ook kloosters de 'kolonisatie' die dan beter immigratie genoemd zou moeten worden.