Justinus I: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Schrijfwijze
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 28:
'''Flavius Iustinus''' ([[Latijn]]: Imperator Caesar Flavius Iustinus Augustus; [[Grieks]]: Ἰουστίνος) ([[Dardania (regio)|Dardania]], ca. [[450]] - [[Istanboel|Constantinopel]], [[1 augustus]] [[527]]), bekend als '''Justinus I''' (Nederlands, verouderd: ''Justijn''), was [[Lijst van keizers van Rome|Oost-Romeins Keizer]] van [[518]] tot [[527]]. Hij steeg in de rangen van het leger van het [[Byzantijnse Rijk|Byzantijnse Keizerrijk]] en werd uiteindelijk keizer, ondanks het feit dat hij analfabeet en bijna 70 jaar oud was bij zijn troonsbestijging. Zijn bewind is betekenisvol voor het stichten van een dynastie die ook zijn eminente neef [[Justinianus I]] omvat en de wetten die de invloed van de oude Byzantijnse adeldom beperkten.
 
Justinus werd geboren in een gehucht nabij [[Niš|Bederiana]], in de Romeinse provincie [[Dardania (regio)|Dardania]], onderdeel van dehet diocees [[Dacië|Dacische]] Diocese, hetgeen samen met(zie [[DioceseLijst van Macedonië|Macedonië]]Romeinse deprovincies prefectuurin van395 [[Illyricumn.Chr. |Romeinse provincies]] vormde. Als tiener vluchtte hij samen met twee compagnons voor een invasie van barbaren, en zocht zijn toevlucht in [[Istanboel|Constantinopel]]. Justinus sloot zich spoedig aan bij het leger en door zijn bekwaamheid steeg hij door de rangen om uiteindelijk generaal te worden en commandant van de paleisgarde onder keizer [[Anastasios I]] enkele decennia later. Hij was commandant van de enige troepen in de stad. Dankzij deze positie en het uitdelen van geld was Justinus in staat om zijn verkiezing tot keizer in [[518]] veilig te stellen.
 
Als carrièresoldaat met weinig kennis van staatsmanschap omringde Justinus zich wijselijk met betrouwbare adviseurs. De meest prominente van deze mannen was zijn neef Flavius Petrus Sabbatius, die hij adopteerde als zijn zoon en de naam Justinianus gaf. Het is nu gebruikelijk om te zeggen dat Justinianus toentertijd het keizerrijk regeerde in naam van zijn oom, mede door de geschriften van de geschiedschrijver [[Procopius]], maar er is veel bewijs van het tegendeel voorhanden. In feite werd Justinianus niet benoemd als opvolger tot minder dan een jaar voordat Justinus stierf.
Regel 34:
Gedurende zijn keizerschap werd in 519 werd het [[Acaciaans schisma|Acaciaanse schisma]] beëindigd.
 
In [[525]] herriep Justinus een wet, die het eigenlijk onmogelijk maakte voor een lid van de senatoriale klasse om een vrouw uit een lagere sociale klasse te huwen, inclusief mensen uit het theater, hetgeen als schandalig werd beschouwd in die tijd. Dit edict effende de weg voor Justinianus om [[Theodora I|Theodora]] te trouwen, een voormalige [[pantomime|mimespeelster]], en uiteindelijk resulteerde dit in een aanzienlijke vervaging van het oude klasseonderscheid aan het Keizerlijke hof.
 
De latere jaren van zijn bewind werden gemarkeerd door de strijd tussen het keizerrijk en de [[Ostrogoten]] en de [[Sassaniden]]. In [[526]] begon Justinus' gezondheid af te nemen en op [[1 april]] [[527]] benoemde hij Justinianus formeel tot mede-keizer en opvolger. Op [[1 augustus]] van dat jaar stierf Justinus waarna hij werd opgevolgd door Justinianus.
 
De stad [[Anazarbus]] werd in [[525]] te zijner ere hernoemd tot ''Justinopolis''.