Rector magnificus: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
alfabetisch, niet Nederland voortrekken |
|||
Regel 1:
[[Bestand:Bernardus Schotanus.jpg|thumb|right|Bernardus Schotanus, de eerste rector magnificus van de Universiteit Utrecht (1635-1641).]]
'''Rector magnificus''' (''mv'': rectores magnifici) of '''rector''' is de titel van de [[hoogleraar]]-directeur van een [[universiteit]], lid van het [[college van bestuur]]. Hij of zij wordt meestal
== Nederland ==▼
De rector magnificus wordt in Nederland benoemd door de [[Raad van Toezicht]]. [[Wetenschappelijke promotie|Promoties]] aan een universiteit vinden formeel op gezag van de rector magnificus plaats; [[oratie]]s ter aanvaarding van leerstoelen worden in Nederland ook gericht aan de rector magnificus. De benaming rector magnificus blijft in Nederland bij universiteiten in gebruik, en een enkele [[hoger beroepsonderwijs|hogeschool]] heeft haar in 2010 ingevoerd.<ref>[[NHTV]] in Breda, een hogeschool die ook universitaire opleidingen aanbiedt.</ref> Onder Nederlandse rectores magnifici zijn Nobelprijswinnaars als [[Hendrik Antoon Lorentz|Hendrik Lorentz]], [[Frits Zernike]], [[Heike Kamerlingh Onnes]] en [[Willem Einthoven]] te vinden. Tot ca. 1970 was aan Nederlandse universiteiten de rector magnificus vaak de ''primus inter pares''. De oudste Nederlandse rector magnificus is [[Peter Tiara]], die met een jaar onderbreking tussen 1575 en 1579 rector magnificus was van de [[Universiteit Leiden|Leidse universiteit]].▼
== België ==
Regel 11 ⟶ 8:
In België zijn de stemgerechtigden bij de verkiezing van een rector talrijker geworden (professoren, wetenschappelijk personeel, administratief personeel, vertegenwoordigers van de studenten).
▲== Nederland ==
▲De rector magnificus wordt in Nederland benoemd door de [[Raad van Toezicht]]. [[Wetenschappelijke promotie|Promoties]] aan een universiteit vinden formeel op gezag van de rector magnificus plaats; [[oratie]]s ter aanvaarding van leerstoelen worden in Nederland ook gericht aan de rector magnificus. De benaming rector magnificus blijft in Nederland bij universiteiten in gebruik, en een enkele [[hoger beroepsonderwijs|hogeschool]] heeft haar in 2010 ingevoerd.<ref>[[NHTV]] in Breda, een hogeschool die ook universitaire opleidingen aanbiedt.</ref> Onder Nederlandse rectores magnifici zijn Nobelprijswinnaars als [[Hendrik Antoon Lorentz|Hendrik Lorentz]], [[Frits Zernike]], [[Heike Kamerlingh Onnes]] en [[Willem Einthoven]] te vinden. Tot ca. 1970 was aan Nederlandse universiteiten de rector magnificus vaak de ''primus inter pares''. De oudste Nederlandse rector magnificus is [[Peter Tiara]], die met een jaar onderbreking tussen 1575 en 1579 rector magnificus was van de [[Universiteit Leiden|Leidse universiteit]].
== Zie ook ==
| |||