Amstel Gold Race 2006: verschil tussen versies

De vroege vluchters van dienst waren [[Erwin Thijs]], [[Christophe Moreau]], [[Bram Schmitz]], en [[Michael Albasini]]. Zij werden na 200 km ingelopen. Tot dan toe had Rabobank de wedstrijd gecontroleerd, maar in de finale verloren ze de overhand. Op de [[Wolfsberg (Noorbeek)|Wolfsberg]] ontsnapten er tien renners, waaronder topfavoriet Bettini maar geen enkele Rabo. Zij stelden alles in het werk om deze eerste serieuze aanval ongedaan te maken.

Vervolgens trokken [[Leonardo Bertagnolli]], [[Igor Astarloa]] en [[Steffen Wesemann]] in de aanval. Opnieuw moest Rabobank de kloof dichten, maar toen Wesemann nogmaalnogmaals demarreerde, had Boogerd geen steun meer van zijn ploegmaats. Wesemann werd uiteindelijk bijgebeend door een ontketende Bettini, die in zijn zog nog enkele toppers terugbracht. Zo ontstond een definitieve kopgroep van 10 met Kroon, Sinkewitz, Rebellin, Perdiguero, Boogerd, Bettini, Ivanov, Schumacher en Schleck. Die laatste kon op 10 km van de finish een beslissende kloof slaan.