|
}}
'''VV Axel''' was een [[Voetbalclub|amateurvoetbalclub]] uit [[Axel (plaats)|Axel]] in [[Zeeuws-Vlaanderen (regio)|Zeeuws-Vlaanderen]] die op 23 juni 1911 werd opgericht en per 1 juli 2013 werd opgeheven als gevolg van de fusie met plaatsgenoot [[AZVV]] tot [[FC Axel]]. Het [[Nederlands amateurvoetbal|standaardelftal]] speelde het laatste seizoen (2012/13) in de [[Tweede klasse (Nederlands amateurvoetbal)|Tweede klasse zondag]] op het vierde amateurniveau.
Oorspronkelijk de club opgericht als '''Wilhelmina''', maar die naam werd losgelaten bij de erkenning door de [[KNVB]] omdat er destijds al verschillende verenigingen met de naam ''Wilhelmina'' waren. De clubkleuren waren oranje en wit.
Het hoogste niveau dat ooit door Axel bereikt is, is het derde amateurniveau, toenmalig de tweede klasse. In 1981 kwamen ze voor het laatst op dit niveau uit.
== Geschiedenis==
<b>“Axel”, door de jaren heen</b><br>
Voor de oprichting, op 23 juni 1911, werd er al gevoetbald in het Axelse. Onder meer de volgende clubs gingen de
voetbalvereniging “Axel” (voorheen D.J.S. en Wilhelmina) voor: “ProPatria” (voor het vaderland), later “A.V.V.” (Axelse
voetbalvereniging), “Hercules” en “Olympia”.
<br><br>
<b>112 jaar oud</b><br>
Na de voetbalverenigingen “Goes” en “Zeelandia” (Middelburg) was “Axel” de derde oudste van Zeeland. Het begon allemaal
bij “de pomp van Sientje Swets” in de “Oude Stad”. Een toenmalig stadsdeel dat gelegen was in de omgeving van het
huidige Kennedyplein. Een viertal heren, te weten M. den Engelsman, A. Riemens, W. Verhelst en J. Wijna, namen het
voortouw voor de oprichting van een voetbalvereniging met de naam “D.J.S” (De Jonge Sportvrienden). De jonge vereniging
werd voorgezeten door Machiel de Krijger en de contributie werd vastgesteld op 2 cent (!) per week.
<br><br>
<b>Wilhelmina</b><br>
In 1913 traden veel leden uit de inmiddels ontbonden clubs “A.V.V.” en “Hercules” toe tot onze toen nog jeugdige
vereniging. In dit zelfde jaar werd de vereniging herdoopt en ontving de naam “Wilhelmina”. Tevens werden de clubkleuren,
oranje shirt en witte broek vastgesteld.
<br><br>
<b>Verhuizingen</b><br>
De eerste weide waarop werd gevoetbald was “Boutjes Putten” en was gelegen aan de Buthdijk, nu de Rooseveltlaan. Later
werd er gevoetbald op een wei tegenover de katholieke kerk aan de Walstraat. Midden in het veld stond een gaaiprang, eigendom van handboogschutterij “Ons Vermaak”. Voor het publiek leverde dit een extra vermaak op wanneer de bal er tegenaan werd geknald. De spelers werden er echter wanhopig van. Toen in 1914 de eerste wereldoorlog uitbrak moest de vereniging verhuizen naar het Concoursterrein. Voordat men in 1920 verhuisde naar de huidige accommodatie in het Axelse bos, werd er nog gespeeld aan de Grote kreek (waar nu de Zuidsingel is).
<br><br>
<b>Naamswijziging</b><br>
In het seizoen 1922-1923 trad “Axel” toe tot de ZVB (Zeeuwsche Voetbal Bond). Hierin speelde men competitie tegen vier Oost Zeeuws Vlaamse verenigingen, te weten “T.S.G.” (Terneuzen), “Oranje” (Sas van Gent), “de Groenstrijders” (Kapellebrug) en “Sluiskil”. Door deelname aan deze competitie werd er met name door de NVB (Nederlandse Voetbal Bond), op aangedrongen om de naam “Wilhelmina” te wijzigen omdat deze al door andere verenigingen werd gebruikt. Na diverse voorstellen te zien worden afgekeurd, werd op 7 maart 1923, op aanraden van de NVB de naam “Wilhelmina” veranderd in “Axel”. In 2002 is er een onderzoek gedaan naar de haalbaarheid van een fusie met AZVV. Door de uiteindelijke stemming werd het fusieplan weg gestemd. Na een moeizame periode op zowel bestuurlijk, organisatorisch als sportief niveau staat “Axel” weer fier en gezond overeind.
<br><br>
<b>Markante figuren</b><br>
Zonder iemand tekort te willen doen, zijn in de loop de jaren een aantal mensen actief geweest bij de club die een bijzondere vermelding verdienen. Namen als Adriaan Riemens, Daan Freekenhorst, Wies van de Berghe, Frans Lensen, Adrie Dieleman en Adrie Scheele zijn namen die een bijzondere betekenis hebben voor “Axel”. Maar met name mensen als Jan Dieleman, Toon van de Velde en nog steeds Jan Jansen hebben hun stempel zeer nadrukkelijk op de ontwikkelingen bij de club gedrukt. Daan Freekenhorst, Adriaan Riemens, Frans Lensen en Toon van de Velde zijn voor hun verdienste zelfs door de koningin onderscheiden met de zilveren eremedaille verbonden aan de Orde van Oranje Nassau. Maar er zijn ook bekende spelersnamen die in het geheugen van velen zijn blijven hangen. Wat te denken van de keepers Henk Dieleman en Piet Verpoorte en spelers als Jo Deij, Karel Verbunt en Tonny Sheilds.
<br><br>
<b>Trainers</b><br>
In het seizoen 1933-1934 was er voor het eerst een schuchter begin gemaakt met het georganiseerd trainen van de spelers van het eerste elftal. In de derde klasse werden de spelers enigzinds technisch en tactisch bijgeschaafd door de heren Fr. Lensen en F. Hiemstra. Tevens werd er enige conditietraining gegeven. Pas enkele jaren later werd er, door de Belgische trainer Colpaar bewust op techniek en tactiek getraind. In die tijd waren de trainingsmogelijkheden nog zeer beperkt, omdat slechts enige verlichting was bij één doel op het hoofdveld. Axel had hiermee wel een primeur in de regio. Pas in 1957 werd er op het trainingsveld verlichting geplaatst. Trainer Colpaar had, in die paar jaren dat hij trainer bij Axel was, een goede basis gelegd voor latere trainingen. De trainingen werden achtereenvolgens verzorgd door Fr. Lensen, Lindhout uit Zelzate, oud speler Karel Gans en onderwijzer Wim Lucieer. Hierna volgde een lange periode met trainer Toon van de Velde. Onder zijn bezielende leiding was Axel 1 in de zestiger jaren een van de toonaangevende elftallen in Zeeland. Begin de jaren zeventig werd Toon opgevolgd door Rudie Steel. Na vijf seizoen Rudie volgden achtereenvolgens Ronny Bouchaut, opnieuw Toon van de Velde, Ruud Luteijn en Karel Verbunt. Hierna was Rudie wederom vijf Jaar als traineractief. Jaap Lensen was voor drie seizoenen zijn opvolger. Vervolgens trainden Ferdie Hermans en Edy de Witte. Rinus Zegers was vijf jaar actief als trainer en is opgevolgd door Edy de Witte. Twee seizoenen was Paul van Kouteren als trainer actief en is tussentijds opgevolgd door Henk Michels, die eveneens 2 seizoenen trainer is geweest. Daarna zijn onder andere Eric Rijckaert, Fonnie Verstraeten, opnieuw Rinus Zegers en als laatste is Michel Leonhart trainer geweest.
<br><br>
<b>De prestaties</b><br>
Bij elke voetballer heerst de drang om zo hoog mogelijk te spelen. Hierop vormen de Axelaars geen uitzondering. De tweede klasse KNVB is het hoogste wat ooit werd bereikt. In het seizoen 1933-1934 werd er voor het eerst sinds de oprichting in de tweede klasse van de NVB gespeeld. Tot het seizoen 1981-1982 schommelde de eerste selectie steeds heen en weer tussen de tweede en de derde klasse. Echter in 1981 was de degradatie naar de vierde klasse onafwendbaar en zelfs in 2003 degradatie naar de vijfde klasse. Daarna werd er aan een nieuw team gebouwd met spelers uit Axel en v.v. Axel promoveerde zelfs tot de tweede klasse.
<br><br>
<b>Supporters</b><br>
Vijf en vijftighonderd man publiek bij de wedstrijd Axel 1 – Goes 1 op zondag 30 mei 1965. Dit zal zich niet meer herhalen. Toen was voetbal voor velen nog een belevenis op zich. Iets waar men weken van tevoren naar toe leefde en weken later nog over sprak. Nu zesendertig jaar later zijn er zoveel andere actieve of passieve recreatie mogelijkheden dat het voetbal er slechts één van is. Toch heeft de voetbalvereniging “Axel” al meer dan 25 jaar een bloeiende en actieve supportersclub, genaamd “Oranje Wit”. Een club die duidelijk in een behoefte voorziet door de vereniging zowel moreel als financieel te ondersteunen. Daarnaast worden er veel nevenactiviteiten door “Oranje Wit” georganiseerd.
<br><br>
<b>Hoogtepunten</b><br>
Natuurlijk kent de geschiedenis van “Axel” diverse hoogtepunten. Ieder behaald kampioenschap is een hoogtepunt. Met name de beslissingswedstrijd om het kampioenschap in de derde klasse tegen de voetbalvereniging “Goes” op 30 mei 1965 (3-1) te Hulst. Ook de beslissingswedstrijd Axel – HVV’24 (3-2) in 1987 te Vogelwaarde voor het kampioenschap in de vierde klasse was een hoogtepunt. Naast de diverse kampioenschappen waren ook de wedstrijden tegen bekende profclubs bijzondere gebeurtenissen die zowel bij de spelers als de supporters indruk hebben gemaakt. Zo werden er wedstrijden gespeeld tegen de eerste selecties van [[Feyenoord]], [[Ajax Amsterdam|Ajax]], [[PSV (voetbalclub)|PSV]] (1994, 0-4), [[Club Brugge]] (1998, 4-5), [[FC Utrecht]], [[FC Groningen]], [[Germinal Ekeren]], [[SC Lokeren]], en [[Waregem]]. De vele jubileumvieringen van 12,5 jaar tot 100 jaar waren stuk voor stuk hoogtepunten in het bestaan van de club. Naast de vele hoogtepunten waren er ook teleurstellingen, zoals met name diverse degradaties, maar die wegen niet op tegen de mooie herinneringen.
<br><br>
<b>Fusie</b><br>
Op 1 juli 2013 werd v.v. Axel opgeheven als gevolg van de fusie met plaatsgenoot [[AZVV]] tot [[FC Axel]].
== Erelijst ==
| 