Langetermijnpotentiëring: verschil tussen versies

[[Bestand:Schematisch voorbeeld assocatieve LTP.png|thumb|300px|Schematisch voorbeeld van assocatieve LTP. A: sterke puls leidt to potentiëring van de synaps. B: zwakke puls is niet effectief. C: zwakke puls wel effectief door depolarisatie van de postsynaptische membraan door sterke puls]]Een bijzonder geval van LTP is associatieve LTP. Hierbij wordt een associatie gevormd tussen twee prikkels, bijvoorbeeld een zwakke en een sterke puls, die gelijktijdig of kort na elkaar op verschillende locaties van de presynaptische membraan worden aangeboden. Normaal gesproken zal alleen de sterke puls (of pulsentrein) leiden to depolarisatie (vuren) van cellen in CA1. Als echter een zwakke puls gelijktijdig met (of kort na) de sterke puls wordt aangeboden, blijkt ook de reactie op de zwakke puls versterkt te worden: blijkbaar is nu ook de synaps van de zwakke puls gepotentieerd. Het mechanisme hierachter berust wederom op de specifieke eigenschappen van de NMDA-receptoren. Door de eerder aangeboden pulsentrein verkeert namelijk de postsynaptische membraan nog in een gedepolariseerde toestand, waardoor het glutamaat in de synaps van de zwakke puls de magnesiumblokkade zal opheffen en calcium kan instromen.

 

* Hebb, D. O. (1949). Organization of Behavior: a Neuropsychological Theory. New York: John Wiley. ISBN 0-471-36727-3.

* Borgdorff, Jacobus Aren (2002). Calcium dynamics in Hippocampal Neurones. Ph.D. Thesis University of Amsterdam. Woerden; Zuidam & Zonen.

* Terje Lømo (2003). "The discovery of long-term potentiation". Philos Trans R Soc Lond B Biol Sci 358 (1432): 617-20. PMID 12740104

 

[[Categorie:Neurowetenschap]]