Erfpacht: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
Erfpacht wordt vaak verleend voor een bepaalde tijd; 49 en 99 jaar komen het meeste voor. Door de lange looptijd kan een vaste canon geleidelijk relatief laag worden. Hoe lager de canon en hoe langer de resterende looptijd, hoe waardevoller het recht van |
||
Regel 5:
Voor de erfpacht betaalt de erfpachter aan de eigenaar (bij erfpacht vaak de [[bloot eigenaar]] genoemd) jaarlijks een bedrag, de canon. In de praktijk komt het overigens vaak voor dat de canon in één keer voor de gehele looptijd van de erfpacht wordt afgekocht.
Erfpacht wordt vaak verleend voor een bepaalde tijd; 49 en 99 jaar komen het meeste voor. Door de lange looptijd kan een vaste canon geleidelijk relatief laag worden. Hoe lager de canon en hoe langer de resterende looptijd, hoe waardevoller het recht van erfpacht.
Oorspronkelijk komt het recht van erfpacht voor in de landbouw, waar het nu ook nog veel wordt toegepast als agrarische erfpacht. Deze erfpachtovereenkomsten worden aangeboden door particuliere en institutionele beleggers in landbouwgrond. In veel gevallen kwalificeren deze contracten als geïndexeerde geldleningen, waardoor fiscale voordelen ontstaan. In de [[provincie Groningen]] bestaat nog een variant waarbij sprake is van een eeuwigdurend recht van erfpacht, het [[recht van beklemming]]. Later werd het recht ook gehanteerd door een aantal gemeentes. Deze wilden op deze wijze invloed kunnen uitoefenen op de ontwikkeling van hun gemeente. Door bouwkavels uit te geven in erfpacht en niet in eigendom profiteert de gemeente dan ook van de waardestijging. In de praktijk wordt de erfpacht als deze afloopt, omdat de termijn is verstreken, verlengd. De (blote) eigenaar kan bij die verlenging dan een aanzienlijk hogere canon bedingen, waardoor de gemeente profiteert van de waardestijging.
| |||