Afgezonken tunnel: verschil tussen versies

Later werd er zand onder en naast de tunnel gespoten; dit heet de onderspoelmethode, waardoor een rechthoekig dwarsprofiel mogelijk werd. Daarna werden de afdichtingen aan de kopeinden verwijderd en werd de tunnel afgewerkt. De onderspoelmethode is uitgevonden door de destijds [[Denemarken|Deense]] firma Christiani & Nielsen. In 1972 toen er gedacht werd aan een af te zinken tunnel in de Westerschelde was dit systeem vanwege de grote diepte en stroming aldaar onmogelijk om toe te passen en werd onderzoek gedaan naar het aanbrengen van het funderingszand met een leiding door de bodem van de afgezonken elementen in plaats van buitenaf. Dit werd onderzocht door de speurwerkafdeling van de Ballast-Nedam groep en wel op ware schaal met een betonnen bodemelement van 10 bij 10 m in een proefopstelling te Jutphaas. Uit alle gegevens bleek dit een voortreffelijke oplossing te zijn en is deze in een toegekend octrooi vastgelegd en sinds de bouw van de Vlaketunnel in 1975 steeds weer toegepast, het meest recent in 2012 bij de afgezonken metrotunnel in het IJ te Amsterdam<ref>[http://www.hierzijnwij.nu/nieuws/de-tenen-van-wendy-over-onderspoelen-en-aanvullen Noord/Zuidlijn over het onderspoelen en aanvullen van tunnelelement Wendy]</ref>. Dit procedeprocedé wordt het "onderstromen" genoemd in plaats van het eerder genoemde "onderspoelen".

Tegenwoordig wordt een derde methode algemeen toegepast. Hierbij wordt ernaar gestreefd te voorkomen dat tijdens het uitharden van het beton de temperatuur oploopt als gevolg van de chemische reacties die plaatsvinden. Ten eerste wordt zo min mogelijk cement gebruikt, omdat dit het deel is van de mortel dat de chemische reacties veroorzaakt, en daarmee ook de temperatuurstijging. Bij beton voor tunnelbouw wordt ca. 275 [[kilogram]] [[Cement (bouwmateriaal)|cement]] per kubieke meter gebruikt, terwijl bij andere constructies ca. 325 &nbsp;kg gebruikelijk is. Een belangrijkere maatregel is echter het koelen van het uithardende beton door in de wand stalen buizen van 2½ cm op te nemen, waardoor tijdens het uitharden koud water wordt gepompt dat, nadat het de warmte van het beton heeft opgenomen, naar een koelaggregaat gevoerd wordt, en vervolgens met de juiste begintemperatuur weer door het uithardende beton gepompt wordt. De eerste tunnel waarbij deze methode werd toegepast waren de [[caisson]]s voor de metro in [[Amsterdam]] (hoewel deze tunnel niet volgens de afzinkmethode gebouwd is). Deze methode leidt tot duidelijke financiële besparingen en wordt daarom tegenwoordig algemeen toegepast.

* De langste overspanning is de [[Sontverbinding]] tussen Denemarken en Zweden, een combinatie van een afzinktunnel, de [[Drogdentunnel]] (4 &nbsp;km), en een brug, de [[Sontbrug]] (16 &nbsp;km).

Autotunnels<br />

Spoortunnels<br />

Metrotunnels<br />

Utilitaire tunnels<br />

Aquaducten<br />

Autotunnels<br />