Eoceen: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Vogels: link naar uitgebreid artikel uitgelicht |
|||
Regel 51:
Op [[Seymour Island]], één van de eilanden tussen [[Zuid-Amerika]] en [[Antarctica]], zijn veel Eocene fossielen van zeedieren gevonden. De vindplaats werd ontdekt door de [[Noorwegen|Noorse]] ontdekkingsreiziger [[Carl Anton Larsen]] in [[1882]] en heeft fossielen van onder meer [[pinguïns]] en [[bivalve]]n opgeleverd. Een andere formatie die veel fossielen heeft opgeleverd is de Zuid-Engelse [[London Clay]]. Deze grotendeels mariene formatie is [[Ypresien]] in ouderdom en bevat fossielen van bivalven, [[gastropoden]], [[Nautilidae]] (nautilussen), [[krabben]], [[zeekreeften]], vissen (waaronder [[haaien]]tanden), [[reptielen]] (vooral [[schildpadden]]), [[vogels]] en zelfs [[zoogdieren]]. Het bekendst is de formatie echter vanwege de fossiele planten, waarvan ook vruchten en zaden gevonden zijn. Inmiddels zijn in de London Clay alleen al 350 nieuwe soorten planten ontdekt.<ref>Zie voor een beschrijving van de fossiele planten in de London Clay Collinson (1983)</ref>
Eén van de bekendste en rijkste vindplaatsen van Eocene fossielen, een zogenaamde [[Lagerstätte]], is de [[Fossielenvindplaats Groeve Messel|Messel-groeve]] in [[Hessen]] ([[Duitsland]]). In de groeve zijn fossielen van [[zoogdieren]], [[reptielen]], [[Vissen (dieren)|vissen]], [[insecten]] en [[planten]] gevonden. Omdat de afzetting gevormd werd in een [[kratermeer]], werden de [[kadaver]]s niet aangetast door [[Verrotting|rotting]] en zijn de fossielen in goede staat. De fossielen vormen samen een compleet Eoceen [[ecosysteem]] en ook in dat opzicht is de Messel-groeve uniek. De groeve werd in [[1995]] tot [[werelderfgoed]] verklaard.
Andere vindplaatsen van Eocene fossielen zijn de [[Murgon Fossil Site]] in [[Queensland]] (~ 54,6 Ma) en de [[John Day Formation]] (~ 37 - 20 Ma) in [[Oregon]].
== Leven ==
| |||