Slag van Karari: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 2:
| conflict=Slag bij Karari
| afbeelding=21lancers.JPG
| onderschrift ="De charge van de 21e Lanciers"<br />door Edward Matthew Hale
| date=[[2 september]] [[1898]]
| place={{nowrap|Karari, Omdurman (Khartoem, Soedan)}}
| result=Britse overwinning
| combatant1=[[Mahdi|Mahdisten]]
Regel 15:
| casualties2=48 doden, <br />434 gewonden
}}
De '''Slag van Karari''' was een veldslag die plaatsvond op 2 september 1898 nabij [[Omdurman]]. Het wordt daardoor ook de '''Slag bij Omdurman''' genoemd. De bekendste ooggetuige en deelnemer aan de slag, [[Winston Churchill]], stelde dat het eigenlijk meer een executie dan een veldslag was.
== Voorgeschiedenis ==
De Britten, die dit inheemse verzet de kop wilden indrukken, begonnen met dit doel een militaire campagne, die aanvankelijk niet liep zoals gepland. De Britten werden enkele malen verslagen, met als beruchtste episode de
In [[1898]] gingen [[Anglo-Egyptisch Soedan]], Egypte en Groot-Brittannië over tot een aanval op de stad Omdurman, om zo het hele Nijldal onder controle te krijgen.
Regel 28 ⟶ 29:
===Eerste fase===
Op 2 september rukten de Mahdisten vroeg in de ochtend op naar de zariba. Tijdens deze stormloop werd duidelijk dat de superieure wapens van de Britten de doorslag in dit treffen zouden geven. De Mahdisten
▲[[Bestand:Omdurman2.jpg|thumb|350px|''The Battle of Omdurman, 1898'']]
▲Op 2 september rukten de Mahdisten vroeg in de ochtend op naar de zariba. Tijdens deze stormloop werd duidelijk dat de superieure wapens van de Britten de doorslag in dit treffen zouden geven. De Mahdisten hadden dan wel een numerieke meerderheid, maar ze waren slechts gewapend met speren, [[Musket|musketten]] en andere oudere geweren met bovendien te weinig munitie. De Britten daarentegen beschikten over artillerie (80 vuurmonden), machinegeweren en het nieuwe [[Lee-Enfield]] magazijngeweer. De artillerie begon de oprukkende Mahdisten van op zo'n 3000 meter te beschieten, de machinegeweren van op zo'n 1500 meter en de infanterie van op een 1300 meter. De slachting onder de Mahdisten was enorm. Diegenen die tot op 200 à 300 meter van de Britten naderden, zouden het niet navertellen, laat staan dat er troepen de zariba bereikten. De enige troepen die zich buiten de zariba bevonden ([[kamelenkorps]]), moesten zich terugtrekken onder dekking van de marine om vernietiging te voorkomen.
===Tweede fase===
|