Waterkoeling: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wijzigingen door 94.224.36.204 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Addbot
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
[[File:Power plant Gelsenkirchen-Scholven1.jpg|250px|thumb|Koeltorens in [[Gelsenkirchen]].]]
'''Waterkoeling''' (of algemener: '''vloeistofkoeling''') is een [[koeltechniek]] die in de [[mechanica]] en [[scheikunde]] gebruikt wordt.
 
Bij waterkoeling wordt koelwater langs het te koelen voorwerp (vb. een [[verbrandingsmotor]]) heen gepompt. Door de grote [[soortelijke warmte]] en [[Dichtheid (natuurkunde)|dichtheid]] van water ten opzichte van lucht, is waterkoeling in de meeste gevallen effectiever dan [[luchtkoeling]], waarbij de lucht direct over het te koelen oppervlak stroomt.
 
Tegenwoordig is waterkoeling verreweg de meest gebruikte manier voor het koelen van [[motor]]en. Hierbij komt de [[koelvloeistof]] uiteindelijk in een eenheid met een groot koeloppervlak (de [[radiateur]]) waar het wordt afgekoeld, alvorens weer terug te stromen naar het reservoir. Daarvandaan begint de cyclus opnieuw.
 
[[Bestand:Automobile radiator.jpg|thumb|left|[[Radiateur]] van een verbrandingsmotor.]]
Het nadeel van waterkoeling ten opzichte van luchtkoeling, is dat een veel grotere, zwaardere een ingewikkeldere installatie nodig is voor waterkoeling, waar bij luchtkoeling een [[ventilator]] vaak al volstaat. Bovendien bestaat het risico van kortsluiting in de nabijheid van elektrische componenten of installaties (bijvoorbeeld waterkoeling van de processor in een computer), zodat een hermetisch gesloten circuit dan vereist is. De watermantel geeft een bijkomende isolatie, waardoor watergekoelde motoren wel stiller zijn dan luchtgekoelde, maar daardoor zijn ze echter ook zwaarder.