Ernst II van Saksen-Coburg en Gotha: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k robot Erbij: no |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 20:
Als groot voorstander van een Duitse eenheid drong hij er bij de Pruisische koning [[Frederik Willem IV van Pruisen|Frederik Willem IV]] sterk op aan de hem in [[1849]] aangeboden keizerskroon te aanvaarden. Hij verwierf zich in Duitsland echter vooral bekendheid in de strijd tegen [[Denemarken]] van dat jaar waarin hij gedurende de zeeslag bij [[Eckernförde]] de Duitse troepen leidde. In de volgende jaren van groeiend conservatisme bleef hij als vrijwel de enige Duitse soeverein trouw aan de idealen van liberalisme en een verenigd Duitsland en maakte zijn land tot vrijhaven voor schrijvers en politici die de andere staten hadden moeten ontvluchten. Hij was de eerste Duitse vorst die keizer [[Napoleon III]] bezocht en was aanwezig bij de aanslag op diens leven in [[1858]].
Ernst II was aanvankelijk een tegenstander van de politiek van [[Otto von Bismarck|Bismarck]] maar werd later een warm en vooraanstaand medestander van [[Pruisen]]. Saksen-Coburg-Gotha trad in [[1866]] toe tot de [[Noord-Duitse Bond]]. [[Wilhelm I van
Ernst was ook als regisseur en acteur actief, componeerde opera's en was vriend en mecenas van de schrijver [[Gustav Freytag]] en de walskoning [[Johann Strauss jr.|Johann Strauss jr]]. Daar zijn huwelijk met Alexandrine, dochter van groothertog [[Leopold van Baden]], kinderloos was gebleven werd hij na zijn dood op [[2 augustus]] [[1893]] opgevolgd door zijn neef [[Alfred van Saksen-Coburg en Gotha|Alfred]], zoon van Albert en koningin Victoria.
| |||