In de jaren 1960 en 1970, honderdvijftig eeuwen na hun ontdekkingontstaan, werd geconstateerd dat de tekeningen in de grot van Altamira hun kleur begonnen te verliezen en te verdrogen; dit was te wijten aan de verstoring van het microklimaat in de grot door de ademhaling van de bezoekers. In 1977 werd de grot op last van de regering gesloten voor het grote publiek. In 1982 werd opnieuw publiek toegelaten maar met een zeer strikte beperking tot maximaal 8500 bezoekers per jaar, wat leidde tot wachtlijsten van meer dan drie jaar. In de nabije omgeving werd wel in 2001 een zeer realistische kopie van de grootste ruimte gemaakt, die te bezoeken is door toeristen. In het [[Deutsches Museum]] te [[München]] en in het [[Nationaal Archeologisch Museum van Spanje]] in [[Madrid (stad)|Madrid]] is eveneens een kopie van de grot te zien.
In de loop van 2010 bestonden plannen om de grot opnieuw voor het publiek te openen, maar uiteindelijk werd hiervan afgezien op advies van een werkgroep van experts die had vastgesteld dat de condities in de grot aanmerkelijk stabieler geworden waren sinds de sluiting.<ref>{{es}}[http://cultura.elpais.com/cultura/2010/12/16/actualidad/1292454014_850215.html ''Altamira seguirá cerrado al público'']</ref>
