Akkoord over de volksraadpleging in Catalonië: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k →Impact |
|||
Regel 27:
Het akkoord werd goed onthaald in Catalonië. Diverse organisaties uit het maatschappelijke en culturele middenveld, zoals de [[Assemblea Nacional Catalana]], het [[Plataforma per la Llengua]] en de [[Associació de Municipis per la Independència]] juichten de beslissing toe. De PP en Ciutadans reageerden consequent volgens hun [[unitarisme|unitaristische]] overtuiging. Binnen de PSC is de situatie complexer. Tegen de partijdiscipline in hebben een aantal dissidente mandatarissen hun instemming met het akkoord betuigd.<ref>R. Palou, “L'autoexclusió del PSC agita de nou el debat en el partit”, ''El Punt Avui,'' 13 december 2013, blz 9 (in het Nederlands: Doordat de PSC zichzelf uitgesloten heeft, laait het debat op binnen de partij)</ref>
De centrale regering in Madrid reageerde met een duidelijk nee. Volgens minister
De meeste internationale politici en commentatoren hielden zich op de vlakte en wilden zich “niet inmengen in Spanjes binnenlandse aangelegenheden”.<ref>[http://www.lavanguardia.com/politica/20140102/54397747419/francia-hollande-consulta-asunto-soberania-espanola.html?rel=rosEP “Francia recuerda que Hollande ya dijo que la consulta es un asunto de soberanía española” {{es}}], ''La Vanguardia,'' 2 januari 2014</ref> [[David Cameron]], de eerste minister van het [[Verenigd Koninkrijk]], waar in 2014 het [[referendum over de onafhankelijkheid van Schotland]] plaatsvindt, is eerder voorstander van een pragmatische aanpak: door het referendum toe te laten wordt het conflict ontmijnd, het stugge verbod van Rajoy zou de “verboden vrucht” alleen maar aantrekkelijker maken en het omgekeerde effect bereiken.<ref>[http://www.presseurop.eu/en/content/article/2881021-spain-britain-and-forbidden-fruits-independence “Spain, Britain and the forbidden fruits of independence”], ''Financial Times,'' 16 oktober 2012</ref>
{{Appendix}}
|