Kraken (scheikunde): verschil tussen versies

Aangezien thermisch kraken moeilijk te sturen is, gebeurt kraken van aardoliefracties meer en meer met behulp van [[katalysator]]en. Dergelijke vormen van kraken noemt men ''[[Fluid catalyticCatalytic crackingCracking|katalytisch kraken]]'' (Engels: ''cat-cracking'') en vinden plaats bij lagere temperaturen in vergelijking met thermisch kraken. Bij katalytisch kraken maakt men gebruik van [[kationkationisch]]ischee intermediairen in plaats van radicalen.

''Hydro-kraken'' (Engels: ''hydro-cracking'') is een variant van katalytisch kraken waarbij in men in aanwezigheid van een katalysator [[Diwaterstof|waterstofgas]] toevoegt. Tijdens dit proces ontstaan niet alleen kleinere koolwaterstoffen, maar de onverzadigdheden die tijdens het kraakproces gevormd worden, worden tegelijkertijd gehydrogeneerd. Het reactiemengsel bestaat daarom hoofdzakelijk uit verzadigde producten. Bovendien wordt het mengsel ontdaan van [[nevenatoom|nevenatomen]] zoals [[zwavel]]. Daardoor ontstaan bij verbranding geen SO₂ dampen. De katalysator is dikwijls een [[zeoliet]] voor het eigenlijke kraken, terwijl nikkel-wolfraam-sulfide wordt toegevoegd voor de hydrogenering van de onverzadigde kraakproducten. Dit proces wordt vooral gebruikt om zwaardere aardoliefracties om te zetten in lichtere bestanddelen die in brandstoffen als [[diesel (brandstof)|diesel]] en [[benzine]] kunnen worden gebruikt.