Irène Joliot-Curie: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Capaccio (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
k taal
Regel 25:
In 1926 trad ze in het huwelijk met de scheikundige [[Frédéric Joliot-Curie|Frédéric Joliot]], die als assistent werkzaam was in het laboratrium van haar moeder. Elf maanden later werd hun dochter Hèlene geboren – die later een bekend natuurkundige werd en zou trouwen met Michel Langevin, de kleinzoon van [[Paul Langevin]]. Hun zoon Pierre, een bioloog, werd in 1932 geboren.
 
Samen met haar man dedendeed ze onderzoek naar radioactiviteit, en dan met name de productie van kunstmatige radioactieve elementen. In 1934 wetenwisten ze [[Boor (element)|boor]] te transformeren in radioactief [[stikstof (element)|stikstof]], [[magnesium]] in [[silicium]] en radioactieve isotopen van [[fosfor]] uit [[aluminium]]. Twee jaar daarvoor, in 1932, hadden ze ontdekt dat [[beryllium]] hoog-energetische straling uitzendt bij beschieting met [[alfadeeltje]]s. Aanvankelijk dachten ze dat dit een nieuwe vorm van [[gammastraling]] betrof maar kort na hun publicaties<ref>{{Citeer journal
|author=Irène Curie and Frédéric Joliot,
|year=1932