Media Records: verschil tussen versies

'''Media recordsRecords''' was een Italiaanse platenfirma die tussen 1986 en 2006 actief was. De eigenaar van het label was Gianfranco Bortolotti (1959). Het label was gespecialiseerd in dancemuziek en kenmerkte zich door een fabrieksmatige aanpak met een veelvoud aan concepten projecten die door hele productieteams werden uitgewerkt. De Media recordsRecords beleefde zijn grootste successen met namen als [[Cappella]], [[Mario Piu]], [[Mauro Picotto]] en [[Gigi D'Agostino]]. Ook beheerde het een groot aantal sublabels waarvan [[BXR]] en [[Nukleuz]] de bekendste waren. Media recordsRecords heeft door zijn werkwijze en de grote hoeveelheid platen die gemaakt zijn een belangrijke stempel op de Italiaanse dancemuziek gezet.<ref>[http://www.discogs.com/label/2280-Media-Records Media Records]</ref>.

Het label werd in 1986 opgericht door de Italiaanse Gianfranco Bortolotti uit [[Brescia]]. Bortolotti was actief in de [[Italo disco]] scene. Zo was hij in 1983 betrokken bij de hit ''Do it again meets Billie Jean'' van Club house. Hij richtte het label op om deze platen te kunnen uitbrengen. Een jaar later wijzigde hij zijn koers echter. In de opkomst van housemuziek zag hij grote kansen. Zelf startte hij het houseproject [[Cappella]]. Een ander project waar hij zelf bij betrokken was, is 49'ers, dat in 1990 een hitje heeft met ''Touch me''.

De strategie van Media recordsRecords was het werken in concepten. Teams van anonieme producers produceerden platen waar een act omheen werd bedacht.<ref>[https://itunes.apple.com/nl/artist/cappella/id48575868 Biografieën]</ref>. De act bestonden uit ingehuurde vocalisten die het gezicht naar de buitenwereld waren. Daarmee kon snel ingespeeld worden op nieuwe trends in de dancemuziek zonder de bagage van een bestaand imago mee te moeten dragen. Zo konden acts eenvoudig worden opgestart en weer worden stilgelegd. De producers konden door onzichtbaar te blijven iedere keer blanco beginnen met iets nieuws. Bortolotti verzamelde een groot team aan producersproducerteam om zich heen waarmee hij grote hoeveelheden platen produceert. Enkele namen zijn Pieradis Rossini, Bruno Guerrini, Alessandro Pasinelli, Luca Cittadini, Lorenzo Carpella en Antonio Puntillo.

In de vroege jaren negentig heeft Media recordsRecords enkele successen. Zo is er het project [[East side beat]], dat de hitlijsten haalt met ''Ride like the wind'' (1991) en ''Alive & Kicking'' (1992) de hitlijsten behaalt. Andere voor het label belangrijke platen van die tijd zijn R.A.F. - ''We gonna get'' (1991) en Fargetta - ''Movin''' (1992) Een ander belangrijk strategisch element aan de werkwijze van Media recordsRecords was het feit dat er bij singles altijd veel remixen werden gemaakt. Op die manier was er voor iedere DJdj wel een mix die in de draailstijldraaistijl zou passen.

Grote verkoopsuccessen krijgt Media recordsRecords halverwege de jaren negentig met [[Cappella]]. Het album ''U got 2 know'' en de bijbehorende singles zijn goed voor flinke verkoopsuccessen. Cappella is de eerste grote acts die op het label muziek uitbrengt. Naar buiten treden een rapper en een zangeres terwijl Bortolotti zelf op de achtergrond blijft.

Nadat het succes voor Cappella voorbij is kiest Media recordsRecords voor een meer persoonlijke aanpak. In de periode van 2000 tot 2002 worden de producers [[Mario Piu]] (''Communication, The Vision''), [[Mauro Picotto]] (''Pulsar, Komodo, Proximus, Like this like that, Back to Cali'') en [[Gigi D'Agostino]] (''La Psssion, L'Amours Toujours, The Riddle'') als zichtbare artiesten geprofileerd. Dat levert een grote hoeveelheid hits op.

Gedurende de jaren bouwde Bortolotti het label uit tot een grote organisatie. Het hoofdkantoor in Brescia heeft op en gegeven moment tien studios. Er worden kantoren geopend in meerdere landen. In Hilversum werd een BelenluxkantoorBeneluxkantoor geopend. Er werden ook steeds meer sublabels opgericht. Zo is er [[BXR]] waarop techno en hardhouse uitkomen. Het label [[Nukleuz]] bracht ook hardhouse en richtte zich met name op de Engelse markt. In 2001 kocht Media recordsRecords ook het houselabel UMM.

In 2006 gaat Media recordsRecords ter ziele. Het bedrijf wordt in stukken gesplitst en de succesvolle delen zoals Nukluez en BXR worden verzelfstandigd over verkocht. In 2009 neemt het Duitse [[Zyx records]] de overgebleven delen van de catalogus over. Bortolotti heeft zich in 2002 al teruggetrokken uit Media recordsRecords om zich op een andere passie te richten. Die van archiectuurarchitectuur. Hij ontwierp een aantal huizen. Ook werkt hij een tijd bij Zyx recordsRecords als directeur.

In 2012 besloot Bortolotti weer een platenlabel voor zichzelf te beginnnenbeginnen. Hij begint media songs, dat zich ging richten op de verkoop van muziek via het internet. Daarop verschenen ook weer singles van [[Cappella]] en 49'ers.