Akkoord over de volksraadpleging in Catalonië: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
redactie |
|||
Regel 17:
| talen =
}}
Het '''Akkoord over de volksraadpleging in Catalonië''' is een [[akkoord]] dat op [[12 december]] [[2013]] met een meerderheid van 64% werd goedgekeurd door het [[
Op een totaal van 135 parlementsleden werd het akkoord goedgekeurd met 87 ja-stemmen [[Convergència i Unió|CiU]] (50 ja), [[Esquerra Republicana de Catalunya|ERC]] (21 ja), [[Iniciativa per Catalunya Verds|ICV]] (13 ja), [[Candidatura d'Unitat Popular|CUP]] (3 ja). De [[Partido Popular (Spanje)|PPC]] (19 nee), [[Ciutadans]] (9 nee) en de [[Partit dels Socialistes de Catalunya|PSC]] (15 nee) stemden tegen. De dubbele vraag was nochtans een tegemoetkoming aan de socialistische PSC, die voorstander is van een derde [[federalisme|federalistische]] weg na een grondwetsherziening voor grotere regionale autonomie en met het akkoord van de centrale regering.<ref>[http://www.socialistes.cat/noticia/declaracio-del-primer-secretari-del-psc-pere-navarro-despres-de-lanunci-del-president-mas-sobre-la-consulta “Declaració del primer secretari del PSC, Pere Navarro, després de l’anunci del president Mas sobre la consulta”], PSC, 12 december 2012 (in het Nederlands: Verklaring van de eerste secretaris van de PSC, [[Pere Navarro]] na de aankondiging van president Mas over de volksraadpleging)</ref> Het jaar [[2014]] heeft een belangrijke symbolische betekenis, omdat het de driehonderdste verjaardag van de val van [[Kasteel van Cardona|Cardona]] en Barcelona is, waarna Catalonië door het sterk [[centralisme|centralistische]] [[Castilië]] geannexeerd werd en de eigen instellingen en regering werden afgeschaft door [[Filips V van Spanje]].
==Voorgeschiedenis==
Op
==Impact==
Het akkoord werd goed onthaald in Catalonië. Diverse organisaties uit het maatschappelijke en culturele middenveld, zoals de [[Assemblea Nacional Catalana]], het [[Plataforma per la Llengua]] en de [[Associació de Municipis per la Independència]] juichten de beslissing toe. De PP en Ciutadans reageerden consequent volgens hun [[unitarisme|unitaristische]] overtuiging. Binnen de PSC is de situatie complexer. Tegen de partijdiscipline in hebben een aantal dissidente mandatarissen hun instemming met het akkoord betuigd.<ref>R. Palou, “L'autoexclusió del PSC agita de nou el debat en el partit”, ''[[El Punt Avui]],'' 13 december 2013, blz 9 (in het Nederlands: Doordat de PSC zichzelf uitgesloten heeft, laait het debat op binnen de partij)</ref>
De centrale regering in Madrid reageerde met een duidelijk nee. Volgens minister president [[Mariano Rajoy]] zal de raadpleging niet plaatsvinden omdat ze niet in overeenstemming is met de grondwet. Hij beloofde «zonder verpozen te arbeiden om de raadpleging te verhinderen» met wettelijke en juridische maatregelen.<ref>[http://www.lavanguardia.com/politica/20131227/54398607463/rajoy-promete-trabajar-sin-descanso-impedir-consulta-catalana-2014.html “Rajoy promete trabajar sin descanso para impedir la consulta catalana en 2014” {{es}}], ''[[La Vanguardia]],'' 27 december 2013</ref><ref>“Catalaans referendum wordt nachtmerrie voor Rajoy", ''[[De Volkskrant]],'' 14 december 2013</ref> Het Ministerie van buitenlandse zaken heeft besloten een uitgebreid memorandum over de gevaren van de volksraadpleging en de Catalaanse onafhankelijkheid aan alle ambassades en consulaten te sturen. De Conferentie van de [[katholicisme|katholieke]] Spaanse Bisschoppen noemden de raadpleging
De meeste internationale politici en commentatoren hielden zich op de vlakte en wilden zich
{{Appendix}}
|