Metro van Parijs: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen appelen met peren vergelijken. Als je bij andere steden ook de voorstadsnetten gaat meerekenen, kloppen die conclusies niet. Beter om tot de echte metro te beperken. Alleen de RER intra-muros mee te nemen geeft ook problemen.
Regel 64:
== Geschiedenis ==
[[Bestand:Paris metro 192x.jpg|thumb|left|Parijse metronet in 1920, met de twee maatschappijen CMP en Nord-Sud. Geen enkele metrolijn reed voorbij de vroegere stadswallen.]]
Op [[19 juli]] [[1900]] werd [[Parijse metrolijn 1|lijn 1]] geopend tussen [[Porte Maillot (metrostation)|Porte Maillot]] en [[Porte de Vincennes (metrostation)|Porte de Vincennes]]. Deze lijn was gebouwd door de ''Compagnie du Chemin de Fer Métropolitain de Paris'' (CMP) die in [[1899]] was opgericht door de [[België|Belgische]] ondernemer [[Edouard Empain]]. In 1910 werd de ''[[Société du chemin de fer électrique souterrain Nord-Sud de Paris]]'' (Nord-Sud) opgericht, eveneens een onderdeel van de Groep Empain, die de lijnen A en B bouwde (de huidige lijnen 12 en 13). In 1930 werd Nord-Sud overgenomen door de CMP. InDe 1948Groep werdEmpain dezebouwde ondernemingniet overgenomenalleen doorde metro maar had ook de concessie op de uitbating ervan. Dit bleef zo tot in 1945. Er volgde toen een tussentijdse periode waarbij de voogdij van de overheid ensterker kreegwerd, tot in 1948 de naamonderneming werd genationaliseerd en, samen met het bovengronds openbaar vervoer voortaan werd uitgebaat door de [[RATP]] (, de Régie Autonome des Transports Parisiens).
 
In 1956 werd de [[bandenmetro]] geïntroduceerd. Op 5 van de 16 lijnen rijden in 2011 metrostellen op luchtbanden, te weten de lijnen 1, 4, 6, 11 en 14.
 
In [[1998]] werd [[Parijse metrolijn 14|lijn 14]] geopend. Deze rijdt volautomatisch, zonder bestuurder. De treinen zijn in staat te rijden met een hoge frequentie van elke 85 seconden. Ze zijn 90 m lang en hebben een capaciteit van bijna 800 passagiers. Lijn 14 vervoert gemiddeld 175.000 passagiers per dag (2004). Lijn 14 stond voor de opening bekend onder de naam Météor; afkorting voor Métro Est Ouest Rapide. De lijn werd gebouwd om de drukke centrale sectie van de lijn RER A te ontlasten. Daarnaast moet lijn 14 in de toekomst de lijnen 7 en 13 deels overnemen, zodat deze lijnen geen vertakkingen meer hebben.
TegenwoordigOndertussen is lijn 14 niet meer de enige lijn die volautomatisch rijdt. Ook metrotreinen op [[Parijse metrolijn 1|lijn 1]] rijden zonder bestuurder.
 
Oorspronkelijk waren alle metrolijnen beperkt tot de binnenstad en kwamen niet verder dan de stadsmuren. Vandaar dat veel eindpunten de stadspoortnamen droegen: "Porte de ...". Vanuit deze eindpunten bedienden trams en bussen de voorsteden. Door de groei van de stad werd het noodzakelijk de metrolijnen naar de voorsteden toe uit te breiden. Bijna alle metrolijnen zijn verlengd naar de voorsteden toe. Een extreem voorbeeld is de [[Parijse metrolijn 8|metrolijn 8]] naar [[Créteil]]. Het eindpunt [[Pointe du Lac (metrostation)|Pointe du Lac]] is hemelsbreed 8,6 kilometer verwijderd van het oorspronkelijk eindpunt bij de stadsmuren, [[Porte de Charenton (metrostation)|Porte de Charenton]].<ref>Meetlat Google Earth</ref> Het grootste deel van het traject in de voorsteden is dan ook bovengronds.