Willem-Sophia: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
I.v.m. afhandeling WP:TBC-sessie.
Aanv.
Regel 12:
}}
 
De '''Willem-Sophia''' is de naam van een voormalige steen[[Kolenmijn|steenkolenmijnkolenmijn]] die gelegen was nabij [[Spekholzerheide]]. Het was een particuliere mijn die bestond tussen [[1902]] en [[1970]] in bedrijf was. De gewonnen [[steenkool]] bestond voornamelijk uit magerkool, de totale productie bedroeg ruim 22,5 miljoen ton.
 
==Geschiedenis==
In [[1860]] en [[1861]] werden de mijnconcessies Willem en Sophia (genoemd naar [[Willem III der Nederlanden|Koning Willem III]] en zijn eerste vrouw [[Sophie van Württemberg]]) door de [[Nederlandse regering]] toegewezen aan de ''Nederlandse Bergwerkvereniging'' uit [[Den Haag]]. Deze ging in [[1881]] failliet zonder een [[mijnschacht]] aan te leggen. De [[België|Belgische]] firma '''Société Anonymes des Charbonnages Néérlandais Willem et Sophia''' kocht de concessies en voegde ze samen tot één geheel. Er werden twee schachten aangelegd waardoor de mijn Willem-Sophia in [[1902]] operationeel werd. Toen in [[1950]] de concessie werd samengevoegd met de [[Duitsland|Duitse]] concessie ''Melanie'' ging de Willem-Sophia uit vijf schachten bestaan. In totaal werd er ruim 22,5 miljoen ton [[steenkool]] gedolven voordat de mijn in 1970 sloot.
 
De beide [[Concessie (vergunning)|mijnconcessies]] Willem en Sophia (genoemd naar [[Koning Willem III der Nederlanden|Koning Willem III]] en zijn eerste vrouw [[Sophie van Württemberg]]) werden achtereenvolgens in 1860 en 1861 door de [[Nederlandse regering]] toegewezen aan de ''Nederlandse Bergwerkvereniging'' uit Den Haag. Ondanks meerdere pogingen lukte het deze niet een [[mijnschacht]] aan te leggen in de zeer natte bodem, als gevolg daarvan ging de Bergwerkvereniging in [[1881]] failliet.
 
Het bleef een aantal jaren stil rond de ontginning van de concessies, het duurde tot [[1898]] voordat er een nieuwe gegadigde was. Het was de [[België|Belgische]] firma '''Société Anonymes des Charbonnages Néérlandais Willem et Sophia''' die de concessies kocht en later samenvoegde tot één geheel. Binnen een jaar werd in Spekholzerheide begonnen met de aanleg van twee schachten. Dankzij toepassing van de [[Schacht (mijnbouw)#De bevriesmethode|bevriesmethode]], die toen voor het eerst in [[Nederland]] werd toegepast, slaagde men erin de beide schachten zonder noemenswaardige problemen af te diepen. In 1900 waren schacht I en II gereed. De productie van de Willem-Sophia begon in [[1902]].
In 1949 werd begonnen met het afdiepen van de Sophia schacht, deze was gelegen in het Langveld. Het veld Sophia werd in 1953 ontsloten. De verbinding tussen de mijnvelden Willem en Sophia werd gevormd door het veld ''Prins Hendrik'', waarmee de concessie sinds 1923 was uitgebreid. In [[1950]] werd de concessie opnieuw uitgebreid met het veld ''Melanie'' dat zich onder [[Duitsland|Duitse]] bodem bevond. Om dit mijnveld te ontsluiten werden vanuit het Willem-veld twee nieuwe steengangen aangelegd zodat de gewonnen steenkool naar schacht I kon worden afgevoerd. In 1955 werd begonnen met de aanleg van een nieuwe schacht: 'schacht Melanie'. Door de aanleg van deze schacht ging de Willem-Sophia uit vijf schachten bestaan. De mijn werd in 1970 gesloten.
 
{{Navigatie particuliere mijnen Limburg}}