Rattanakosin (periode): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 17:
De regering van Rama I's zoon Phuttaloetla Naphalai (nu bekend als [[Rama II]]) was relatief rustig. De Chakri-familie controleerde nu alle onderdelen van de Siamese regering: Omdat Rama I 42 kinderen had, zijn broer de Uparat 43 en Rama II zelf 73, was er geen tekort aan prinsen om leiding te geven aan de bureaucratie, het leger, de monnikenorders en de provinciale besturen (de meeste prinsen waren kinderen van [[concubine|bijvrouwen]] en kwamen als zodanig niet in aanmerking voor de troonopvolging).
In [[1813]] was er een confrontatie met [[Vietnam]], dat een invloedrijke mogendheid in de regio begon te worden, over Cambodja, die uiteindelijk geen verandering bracht in de ''status quo''. De invloed van het Westen begon steeds meer voelbaar te worden: in [[1785]] hadden de Britten [[Penang (staat)|Penang]] bezet en in [[1819]] stichtten ze [[Singapore]]. Spoedig vervingen de Britten de Nederlanders en Portugezen als belangrijkste westerse economische en politieke speler in Siam. De Britten maakten bezwaar tegen het Siamese economische systeem, waarin prinsen handelsmonopolies bezaten en waarin de handel onderworpen kon worden aan willekeurige belastingen. In [[1821]] stuurde de regering van [[Brits
== Rama III (1824-1851) ==
| |||