Antizionisme: verschil tussen versies

Met name binnen het [[chassidisch jodendom]] -– onderdeel van het charedisch jodendom -– zijn er veel bewegingen die zich sterk tegen het zionisme verzetten, zoals [[Satmar]], [[Dushinsky]] en [[Toldos Aharon]]. <ref>Aviezer Ravitzky ''Messianism, Zionism, and Jewish Religious Radicalism'' Chigago/London 1996, passim.</ref>

De joods-Canadese historicus [[Yakov M. Rabkin]], historicus aan de Universiteit van Montreal, heeft de geschiedenis van antizionistische joden uitgebreid gedocumenteerd.Belangrijke representanten van dit antizionistische jodendom waren onder vele anderen [[Yeshayahu Leibowitz]] en de rabbijnen [[Joel Teitelbaum]] en [[Elchonon Wasserman]]. Rabkin noemt dit joodse antizionisme een groot taboe, ook in de media. Rabkin maakt een scherp onderscheid tussen het nationalistische zionisme en de universele joodse religieuze traditie, waarop het zionisme zich als nationalistische politieke filosofie ten onrechte zou hebben geënt. Binnen de staat Israël groeide weliswaar een feitelijke coalitie tussen zionisten en vrome joden maar een minderheid bleef zich principieel verzetten tegen de staat, omdat die het primaat en de vertegenwoordiging opeist voor heel het bestaande jodendom wereldwijd. .<ref> Yakov M. Rabkin, ''In naam van de Thora. De geschiedenis van de antizionistische joden'', Antwerpen/Amsterdam 2006, passim.</ref>