Psychologie: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Dqfn13 (overleg | bijdragen)
k Wijzigingen door 90.145.160.10 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Queeste
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 2:
'''Psychologie''' – een samenstelling uit het [[Oudgrieks|Griekse]] ψυχή (''psychè''), [[Ziel (filosofie)|ziel]] en λόγος (''logos'') woord, gedachte, rede – is de academische discipline die zich bezighoudt met '''het innerlijk leven''' (kennen, voelen en streven) '''en het [[gedrag]]''' van mensen. Zij doet dit over het algemeen door het volgen van de wetenschappelijke methode, maar in sommige gevallen doet zij beroep op symbolische interpretatie en kritische analyse, naar het voorbeeld van andere [[sociale wetenschappen]]. (Voor de psychologie van andere dieren zie [[dierpsychologie]].)
 
Het doel van de psychologie is het verwerven van kennis omtrent het doen en laten van dieren (in het bijzonder mensen), zowel in hun alledaagse omgeving als onder bijzondere omstandigheden. Met de opkomst van de gedragsgerichte stroming ([[behaviorisme]]) werd het object van de psychologie gereduceerd tot het uiterlijk waarneembare en meetbare gedrag van dieren (in het bijzonder mensen) omdat het innerlijk leven zich niet [[objectiviteit|objectief]] door wetenschappelijke waarneming zou laten registreren, maar alleen [[subjectief]] door introspectie en begrijpen. Niet iedere psycholoog kon zich vinden in dit primaat van het fysieke. Onder meer [[Carl Gustav Jung]] sprak in zijn essay "Das Grundproblem der gegenwärtigen Psychologie" (Het basisprobleemgrondprobleem van de tegenwoordigehedendaagse psychologie) uit 1931 in dit verband over een "Psychologie ohne Seele" (psychologie zonder ziel).
 
Men is van deze beperking teruggekomen, o.a. door de zogenaamde 'cognitieve revolutie' in de psychologie, door het grote maatschappelijke belang van de [[psychotherapie]] en door de connotaties die het woord 'psychologie' bij alledaagse taalgebruik oproept. Daarbij denkt men immers in de eerste plaats aan de motieven, emoties en gedachten die een mens tot bepaalde handelingen brengen, waarbij die motieven ook nog eens volkomen onbewust kunnen zijn. Zich uitsluitend beperken tot het uiterlijk waarneembare en meetbare gedrag is uit strikt wetenschappelijk oogpunt te verkiezen, maar veel van de psychologie voltrekt zich in het verborgene van het brein van individuele mensen, en wie het gedrag van mensen verklaren en begrijpen wil kan niet zonder theorieën over de werking van al die niet objectief waarneembare processen in de hersenen.