Etienne Van Vaerenbergh: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Linkfix ivm sjabloonnaamgeving / parameterfix |
|||
Regel 1:
'''Etienne Van Vaerenbergh''' ([[Liedekerke]], [[22 mei]] [[1944]]) is een [[Vlaamse beweging|Vlaamsgezind]] [[politicus]] uit de provincie [[Vlaams-Brabant]].
Hij was twaalf jaar [[burgemeester]] van [[Lennik]]. Hij bouwde zijn politieke loopbaan uit via de [[Volksunie]], waarvoor hij veertien jaar [[Vlaams Parlement|parlementslid]] was.
Sinds 1994 leidt hij de lokale partij ''LENNIK 2000'', sinds 2012 ''LENNIK²'' (Lennik Kwadraat) geheten.
Regel 8:
==Levensloop==
Van Vaerenberghs familie vestigde zich in Lennik en Etienne startte er een bloeiende [[advocaat (beroep)|advocatenpraktijk]].
Hij had moderne geschiedenis gestudeerd en behaalde een doctoraat in de rechten, en licenties in notariaat, politieke en sociale wetenschappen en criminologie, aan de [[Katholieke Universiteit Leuven]], waar hij in de periode van '[[Leuven Vlaams]]' de Vlaamsgezinde gevoeligheid kreeg. Hij was als adolescent al lid van de [[Volksunie]].
In 2010 werd zijn dochter [[Kristien Van Vaerenbergh]] verkozen tot Kamerlid.
===Politieke carrière in Lennik en omstreken===
In 1977 voor het eerst als gemeenteraadslid verkozen, werd de [[Volksunie|VU]]-er Van Vaerenbergh, in 1983 vanop een lokale kartellijst, burgemeester en bleef dit twaalf jaar lang.
Hoewel hij noch in 1982, noch in 1988, lijsttrekker was, haalde hij toch de meeste voorkeurstemmen, en werd zo de Lennikse burgervader.
Na een oppositieperiode van zes jaar was hij sinds 2000 opnieuw aan het bestuur, eerst als eerste [[schepen]], daarna als [[OCMW]]-voorzitter in combinatie met Schepen-bevoegdheden als openbare werken en mobiliteit, welzijn en toerisme.
Onder zijn bestuur kreeg Lennik onder meer zijn herkenningspunt: het monument voor het Brabants Trekpaard 'Prins', de gemeentelijke bibliotheek, de huidige brandweerkazerne, de verzustering met het Italiaanse Arconate, de aanleg van het Masiusplein, de herinrichting en vernieuwing van de Markt, en werden tal van gemeentelijke gebouwen gerenoveerd en wegen vernieuwd. Voor het eerst was er een sociaal beleidsplan en een toerismebeleidsplan in Lennik, en hij voerde het omvangrijk gemeentelijk globaal mobiliteitsplan uit - een pionierswerk voor een kleine gemeente, in samenwerking met het [[Vlaams Gewest]] aangezien het centrum van Lennik wordt doorkruist door de gewestweg N282. Als OCMW-voorzitter bracht hij de verdubbeling van het aantal serviceflats tot realisatie, en nam diverse initiatieven voor sociale huurwoningen.
Etienne Van Vaerenbergh is stichtend voorzitter van LENNIK2000, sinds 1994, een lokaal [[kartel (politiek)|kartel]] met (ex-)VU'ers en onafhankelijken, (de eerste zes jaar ook eenmalig met socialisten, een politieke strekking die op zichzelf in de laatste decennia geen gemeenteraadszetels haalt in Lennik). Aanvankelijk hadden de lokale Volksunie-afdeling en ''LENNIK 2000'' elk hun eigen eetfestijn en infoblad, maar rond 2004 ging VU-Lennik op in de open Lennikse lijst. In 2012 ging LENNIK 2000, intussen omgedoopt tot LENNIK Kwadraat, een kartel aan met de (sinds 2011 opgerichte) nieuwe plaatselijke N-VA-afdeling.
Onder impuls van Van Vaerenbergh haalde de kleine gemeente Lennik meermaals het nationale nieuws omdat ze de hogere overheid voor de rechtbank daagde wanneer haar belangen geschaad werden, een voortrekkersrol voor andere Vlaamse gemeenten. (Van Vaerenbergh kreeg dit zelfs gedaan van het gemeentebestuur toen hij zelf in de oppositie zat).
Onder leiding van Van Vaerenbergh bracht de plaatselijke VU-afdeling het tot tweede grootste partij in Lennik.
Bij vier opeenvolgende gemeenteraadsverkiezingen - dus 24 jaar lang, was Etienne Van Vaerenbergh ook veruit de populairste politicus van Lennik, met een hoog aantal voorkeurstemmen (in 2000 nog ca. 1200 op 6424 totale neergelegde stemmen, eerder scoorde hij tot 1500 voorkeurstemmen in Lennik). In 2006 was hij - op 7 stemmen na - nog steeds de grootste stemmentrekker in de gemeente.
Regel 35:
In 2007 nam Van Vaerenbergh ontslag als stemgerechtigd gemeenteraadslid (na 30 jaar te zetelen), al bleef hij bij de gemeenteraad betrokken als schepen met volwaardig spreekrecht, en maakte zo ruimte voor vernieuwing: hij werd opgevolgd door een jonge vrouwelijke nieuwkomer van 19 jaar.
Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2012 stelde Van Vaerenbergh zich niet meer verkiesbaar.<ref>{{
Hij blijft echter politiek actief als voorzitter van ''Lennik Kwadraat''.
Regel 41:
===Sociaal werk===
Van Vaerenbergh was betrokken bij de oprichting van het ''Vlaams Neutraal Ziekenfonds'' (VNZ 235), nu ''Neutraal Ziekenfonds Vlaanderen''.
Hij is medestichter van de Onafhankelijke Thuiszorg Vereniging (OTV), en van het cultuurfonds ''Rodenbachfonds / Federatie van Vlaamse Kringen''.
In het Pajottenland en Halle-Vilvoorde, als streek vaak stiefmoederlijk behandeld door de nationale en provinciale hoofdsteden, wilde hij iets doen aan het schrijnende tekort aan welzijnsdiensten.
Vanuit de moedervereniging Vlaamse Kring Lennik vzw, richtte hij voor de regio zo onafhankelijke diensten en centra op voor gezins- en bejaardenhulp en thuiszorg (Pajottenlands Centrum), maatschappelijk werk en [[algemeen welzijnswerk]], kinderopvangvoorzieningen (PAVOK, de grootste dienst voor onthaalouders in [[Vlaams-Brabant]]), jeugdvakantiewerking (Panta Rhei, SportArk, Ratjetoe), en tevens vorming en beroepsopleiding voor enkele van deze welzijnssectoren (VIAC). Sommige organisaties hebben zelfs een nationale werking.
In 2007 beheerde hij zo ruim twintig [[Vereniging zonder winstoogmerk|vzw]]'s met een gezamenlijk personeelsbestand van 250 werknemers.
Het bracht hem jaarlijks in de aandacht als "mandatenkampioen" bij de publicatie in het [[Belgisch Staatsblad]] van de lijst van alle beheersmandaten van politici. De meerderheid van zijn mandaten zijn echter onbezoldigd (engagement zonder vergoeding).
Ook de traditionele ''antiek- en rommelmarkt'' in Gaasbeek wordt beheerd door een van zijn [[Vereniging zonder winstoogmerk|VZW]]'s.
Regel 60:
===Politieke carrière op federaal en Vlaams niveau===
In april 1990 werd hij lid van de [[Kamer van Volksvertegenwoordigers]], als opvolger van (de plots overleden) [[Daan Vervaet]], en door het dubbelmandaat meteen ook lid van het [[Vlaams Parlement]]; vanaf 1995 enkel lid van het Vlaams parlement. Hij werkte verder aan een aantal door Vervaet gestarte ideeën/projecten, onder andere rond parken in de Groene Gordel rond Brussel, bijvoorbeeld domein Groenenberg te Vlezenbeek/Gaasbeek en bracht het oprichten van een levensgroot standbeeld voor het [[Belgisch trekpaard|Brabants Trekpaard]] tot realisatie op het marktplein van Lennik.
Hij was in juni 2001 [[fractievoorzitter]] van VU-ID geworden in het Vlaams Parlement ter vervanging van [[Paul Van Grembergen]], die de plaats van [[Johan Sauwens]] diende in te nemen als minister. In oktober hield de VU op te bestaan, de Vlaamse parlementsleden van de diverse deelgroepen bleven wel bijeen in een technische fractie tot het einde van de legislatuur. Een goed jaar later werd [[VlaamsProgressieven|Spirit]]-parlementslid [[Herman Lauwers]] de nieuwe fractievoorzitter en Van Vaerenbergh werd secretaris en bureaulid van het Parlement tot het einde van de legislatuur.
In overzichten van parlementaire initiatieven, scoorde Van Vaerenbergh meerdere keren in de top vijf van de actiefste parlementsleden.
Vooral zette hij zich in op de domeinen welzijn, binnenlandse zaken en staatshervorming, en de situatie in zijn streek (het [[Pajottenland]]), het arrondissement [[Arrondissement Halle-Vilvoorde|Halle-Vilvoorde]] - (de [[Vlaamse Rand]]), waar door de dominante nabijheid van de hoofdstad nog tal van (sociale) voorzieningen schaars uitgebouwd waren, en bovendien de aandacht voor het Vlaams karakter en de taalwetten permanent actueel zijn.
Hij ijverde al vroeg voor de splitsing van het arrondissement [[Brussel-Halle-Vilvoorde]], waarvoor hij wetsvoorstellen indiende, toen dit nog geen officieel standpunt was van alle Vlaamse partijen. Terwijl hij steeds goede contacten had met de [[Vlaamse Beweging]], verdedigde hij ook steevast de door de VU onderhandelde stappen vooruit in de staatshervorming.
Regel 75:
Vanuit zijn passie en expertise met betrekking tot het lokale bestuursniveau, was hij steeds begaan met overlegorganen hiervoor op grotere schaal.
Zo is hij lange tijd lid van de raad van bestuur en het directiecomité van de [[VVSG|VVSG - Vereniging van Vlaamse steden en gemeenten]] geweest - na het verdwijnen van de VU overigens zowat de enige die er een lokale lijst vertegenwoordigde.
In de jaren 2000 was hij ook actief in het ''Congres van Lokale en Regionale Overheden'' van de [[Raad van Europa]].
Regel 84:
===Partijloopbaan binnen de Volksunie===
Hij vervulde jarenlang een cruciale rol in het beheerscomité van de Volksunie.
In de laatste jaren van het bestaan van de Volksunie was hij ook nationaal partijbestuurslid (1999-2001).
Hij was lange tijd de drijvende kracht achter de werking van het VU-arrondissement Halle-Vilvoorde.
Bij het referendum dat in 2001 besliste over de splitsing van de Volksunie (VU), was hij het enige parlementslid dat ultiem niet wilde aansluiten bij een andere of nieuwe partij (Spirit of N-VA). Hij kandideerde dus niet meer bij de Vlaamse parlementsverkiezingen van 2004. Binnen de zogenaamde Middengroep ('Niet Splitsen') beheerde hij het deel (middelen en personeel) van de partij-erfenis van die (uiteindelijk ontbonden) derde groep. Sinds 2001 heeft hij geen nationale partijkaart meer.
Regel 108:
==Externe links==
* [http://www.vlaamsparlement.be/Proteus5/showBioLex.action?id=1913 Overzichtspagina op de website van het Vlaams Parlement]
* [http://www.vanvaerenberghadvocaten.be Van Vaerenbergh Advocaten vof]
{{Appendix}}
| |||