Cordeliers (Franse Revolutie): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Z&V: VIe arrondissement |
|||
Regel 5:
[[Camille Desmoulins]] was de oprichter. Tot de overige leiders of leden behoorden [[Jean-Paul Marat]], [[Georges Danton]], [[Guillaume Brune]], [[Jacques Pierre Brissot]], [[Pierre Choderlos de Laclos]] en [[Jacques-René Hébert]]. De Cordeliers speelden een belangrijke rol in de verspreiding van de [[Cultus van de Rede]].
De Club werd op [[27 april]] [[1790]] opgericht, nadat alle zestig Parijse districten waren opgegaan in 48 secties. Actieve burgers konden daardoor de politieke gebeurtenissen op de voet volgen en in zekere zin sturen.<ref>[[Albert Soboul|Soboul, A.]] De Franse Revolutie dl I, 1789-1793, p. 187.</ref> De prijs van het lidmaatschap was laag, zodat de werkende stand zich als lid kon aanmelden. Er waren veel buitenlanders actief lid. De leden vergaderden in een middeleeuws klooster dat in 1790 was gesloten. De gebouwen, toebehorend aan de [[Franciscanen]] (cordeliers), lagen in het [[
De club der Cordeliers hield een waakzaam oog op de aristocraten, volgde kritisch diverse regeringsinstanties, voerde acties door middel van enquêtes, intekenlijsten, petities, demonstraties en indien nodig oproeren.<ref>[[Albert Soboul|Soboul, A.]] De Franse Revolutie dl I, 1789-1793, p. 173.</ref> De Cordeliers vergroten hun invloed na de oprichting van de [[Feuillants]] in juli 1791 en spraken zich al eerder uit voor een republiek. Op 17 juli verzamelden de Cordeliers zich op het [[Champ-de-Mars]]. Er vielen vijftig doden toen de [[Nationale Garde (Frankrijk)|Nationale Garde]] ingreep. De club der Cordeliers werd gesloten.
| |||