Vanwege zijn vloeiende Duits en het feit dat hij destijds met de nu in Amsterdam werkzame [[Schutzstaffel|SS]]-officier [[Ferdinand aus der Fünten]] op school had gezeten, vertrouwden de Duitsers hem en kon hij zonder argwaan de gegevens van geregistreerde Joodse kinderen vervalsen en ze laten onderduiken en ontsnappen via de nabijgelegen crèche op de [[Plantage Middenlaan]] 38 in [[Amsterdam]]. Samen met de directrice van de crèche, [[Henriëtte Henriquez Pimentel|Henriëtte Pimentel]] en de Amsterdamse econoom [[Felix Halverstadt]], die ook in de schouwburg werkte, werd een werkwijze opgezet om de kinderen er weg te krijgen. De baby's werden achterom door de tuin naar de Hervormde kweekschool gebracht waarbij de directeur ervan, [[Johan van Hulst]] meewerkte. Hiervandaan gingen ze in een tas, mand of rugzak naar buiten en werden per tram en trein naar [[Limburg (Nederland)|Limburg]], [[Drenthe]] en [[Friesland]] gebracht waar het verzet onderduikadressen regelde. Halverstad en Süskind zorgden ervoor dat de inschrijvingen van de kinderen verwijderd werden uit de administratie. Dit werk gebeurde zonder dat de leiding van de Joodsche Raad hiervan op de hoogte was.<ref>L. de Jong: ''Het Koninkrijk der Nederlanden in de Tweede Wereldoorlog''. 14 delen, SDU, Den Haag, 1969-1991. Deel 6, p. 258.</ref>. Gedurende de achttien maanden dat hij de schouwburg beheerde moet hij met behulp van een aantal verzetsgroepen zeker 600 kinderen en ook een aantal volwassenen gered hebben van deportatie.
